بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دلزدگی زناشویی و بهزیستی روان شناختی زنان در معرض طلاق شهر تهران

هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دلزدگی زناشویی و بهزیستی روان شناختی زنان در معرض طلاق شهر تهران بود. پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون و پ سآزمون با گروه گواه بود. جامعه ی آماری پژوهش، شامل تمامی زنان در معرض طلاق شهر تهران بود که در سال 1396 به دنبال مشکلات و اختلافات با همسر خود به شورای حل اختلاف شهر تهران منطقه ی یک مراجعه کردند و در شرف طلاق بودند. از این جامعه، روش نمون هگیری تصادفی تعداد 18 نفر انتخاب شدند. از این نمونه 18 نفر در گروه آزمایش و 18 نفر در گروه گواه گمارده شدند و پژوهشگر آن ها پیش آزمون را انجام داد. سپس جلسات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد روی آ نها اعمال گردید و از آن ها پس آزمون به عمل آمد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس دلزدگی زناشویی MDS و پرسش نامه ی بهزیستی روان شناختی ریف (RSPWB) بود. داده ها با استفاده از تحلیلکواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بهبود معنی داری در نمرات دلزدگی زناشویی و بهزیستی روان شناختی آزمودنی های گروه آزمایش نسبت به گروه گواه نشان داد. پژوهش حاضر نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند به بهبود نمرات دلزدگی زناشویی و بهزیستی روان شناختی بیانجامد. بنابراین، می توان از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد جهت کمک به زنان در معرض طلاق استفاده نمود.