کاربرد رادیوداروها در بیماران آرتروپاتی هموفیلی

مقدمه: آرتریت روماتویید یکی از شایعترین بیماری های خود ایمنی می باشد. درمان اولیه این بیماری شامل داروهایی است که به صورت سیستمیک برای کاهش التهاب سینوویال استفاده می شود. اما در بسیاری موارد درمان دراز مدت سیستمیک ناکافی است و عوارض جانبی آن به سطح خطرناکی میرسد. برای جلوگیری از این عوارض، تزریق داخل مفصلی کورتیکواستروییدها برای درمان موضعی استفاده می شود. به عنوان یک جایگزین، تزریق داخل مفصلی مواد شیمیایی مانند تیتوپا و اسمیک اسید، با موفقیت محدود برای جلوگیری از سینوویت مزمن به کار می رود. بیماران هموفیلی که مبتلا به هماتروز هستند به علت خونریزی شدید ناشی از درمان با اسمیک اسید به سختی درمان می شوند. جراحی، روش ثانویه درمان است اما ترس از خونریزی غیر قابل کنترل در این بیماران بسیار گسترده است. از این رو استفاده از روش های غیر تهاجمی مانند رادیوسینووکتومی در درمان این بیماران بسیار حایز اهمیت است. روش: رادیوسینووکتومی تزریق موضعی رادیونوکلوییدهای نشر کننده نگاترون به صورت کلویید است. که پس از شکست داروهای طولانی مدت سیستمیک و تزریق استرویید داخل عضلانی برای درمان استفاده می شود. از میان رادیونوکلوییدها، 32P کاربرد گسترده ای در درمان این بیماران به دلیل خصوصیات منحصر بفرد آن از قبیل تابش اشعه خالص نگاترون، سایز بزرگ ذره و نیمه عمر زیاد برای کاهش التهاب را دارد. نتیجه گیری: رادیوسینووکتومی یک روش درمانی مناسب و سریع برای مدیریت انواع آرتریت را ارایه می دهد. همچنین تحقیقات نشان داده است که رادیوسینووکتومی باید یک روش اولیه انتخاب برای درمان بیماران مبتلا به هماتروز در بیماران هموفیلی باشد.

کلیدواژه های کاربرد رادیوداروها در بیماران آرتروپاتی هموفیلی:

رادیوسینووکتومی ، 32P ، هموفیلی ، آرتریت روماتویید