تعیین میزان پذیرش سیستم تصمیمیار بالینی در تشخیص تداخلات دارویی از دیدگاه دانشجویان داروسازی دانشگاه علوم پزشکی کرمان

مقدمه:ارایه مراقبت مناسب و با کیفیت به بیماران نیازمند جمع آوری، تجزیه و تحلیل و ارایه داده های بالینی و در نهایت تصمیم گیری براساس دانش پزشکی در مورد بیماران می باشد. بدین منظور سیستم های تصمیم یار بالینی جهت توصیه های پشتیبان تصمیم به متخصصین مراقبت بهداشتی کمک می نمایند. سیستم تشخیص تداخالت دارویی نوعی سیستم تصمیم یار بالینی می باشد که از طریق نمایش هشدارها با ذکر نوع تداخل، شدت، داروهای درگیر از بروز تداخلات دارویی و تجویز نادرست دارو جلوگیری می نمایند. یکی از عوامل موثر در موفقیت یا شکست پیاده سازی و استفاده موفق سیستم تشخیص تداخلات دارویی، نقش کاربران است. هدف از این مطالعه تعیین میزان پذیرش سیستم تصمیم یار بالینی در تشخیص تداخلات دارویی استفاده شده در داروخانه های شهر کرمان از دیدگاه دانشجویان داروسازی دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود روش بررسی: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1396 انجام گرفت. جامعه پژوهش دانشجویان داروسازی ورودی های 91-90 تا ورودی 95-94 بودند که با توجه به استفاده از آنالیز مسیری کل جامعه (120 =n )انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها ترجمه پرسشنامه نسخه انگلیسی مدل تلفیقی پذیرش و استفاده از فناوری نسخه 2 بود که از سازه های عملکرد موردانتظار، تالش موردانتظار، نفوذ اجتماعی، عوامل تسهیل گر، عادت، قصد رفتاری و رفتار استفاده کاربران تشکیل شده است. روایی صوری و روایی بین زبانی این پرسشنامه براساس نظرات 4 تن از متخصصان انفورماتیک سلامت مورد تایید قرار گرفت. پایایی آن با زمون آلفای کرونباخ 0/94درصد تایید گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی و استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده در نرم افزار 24 AMOS و 24 SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: براساس مدل تلفیقی پذیرش و استفاده از فناوری نسخه 2 ،سازه های عملکرد موردانتظار، تالش موردانتظار، نفوذ اجتماعی، عوامل تسهیل گر، عادت تاثیر معنیداری بر سازه قصد رفتاری دانشجویان در استفاده از این سیستم داشتند 0000/1> P همچنین، همبستگی قوی بین سازه های عملکرد موردانتظار و قصد رفتاری (0/79=r )و بین سازه های عادت و رفتار استفاده )73/0=r )مشاهده شد. جنسیت دانشجویان تاثیر سازه عادت بر سازه های رفتار استفاده و قصد استفاده را تعدیل نکرد. p> 0/05 نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد استفاده از سیستم تصمیم یار بالینی موجب بهبود سرعت عملکرد دانشجویان داروسازی در تشخیص تداخالت دارویی شده است. با توجه به تاثیر سازه های عملکرد موردانتظار و تالش موردانتظار، توجه به نیازها و انتظارات دانشجویان یکی از عوامل مهم در استفاده موفق از این سیستم شناخته شده است. علاوه بر این، عادت به این سیستم با توجه به تاثیر سازه عادت، موجب افزایش استفاده کاربران از این فناوری در حوزه سلامت می شود.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات ، مدل یکپارچه پذیرش و کاربرد فناوری ، سیستم تصمیم یار بالینی ، سیستم تشخیص تداخلات دارویی