بررسی تاثیر اجرای استراتژی جامع پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور بر بروز آن در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان شهید صدوقی یزد

پنومونی وابسته به ونتیلاتور دومین عفونت شایع بیمارستانی و اولین عفونت شایع در بخش های مراقبتویژه است که منجر به افزایش مدت بستری و مرگ ومیر و هزینه درمان، میشود. هدف از این مطالعه تعیینتاثیر اجرای استراتژی های جامع پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور بر بروز آن در بیماران بستری دربخش های مراقبت ویژه می باشد.روش اجرا: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 86 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه تحت ونتیلاتوردر دو گروه آزمون و کنترل می باشد .گروه آزمون برنامه استراتژی های جامع پیشگیری از پنومونی وابستهبه ونتیلاتور وگروه کنترل مراقبت های جاری بخش را دریافت کردند. فرم جمع آوری داده ها شاملاطلاعات دموگرافیک و بالینی و مقیاس امتیاز بالینی عفونت ریوی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزارSPSS20 (آزمون آماری توصیفی و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر) انجام شد. یافته ها: بر اساس نتایج تا روز سوم مطالعه، میانگین نمره مقیاس بالینی عفونت پولمونر تعدیل شده در هردو گروه از نظر آماری معنی دارنبود (P> 0/05) اما در روزهای چهارم و پنجم مطالعه میانگین نمره مقیاس بالینی عفونت پولمونر تعدیل شده در گروه مداخله به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. (P<0/05) و روند بروز پنومونی با گذر زمان در گروه آزمون معنی دار نبود (P> 0/05). اما در گروه کنترل معنی دار بود (P<0/05). نتیجه گیری: بر اساس نتایج اجرای استراتژی های جامع پیشگیری از VAP همراه با کاهش احتمال بروزپنومونی وابسته به ونتیلاتور در مبتلایان بستری در بخش های مراقبت های ویژه است.بنابراین به مسیولینکنترل عفونت و پرستاران بخش های ویژه توصیه می گردد استراتزی جامع پیشگیری از VAP را درکاهش بروز آن بکار گیرند.

کلیدواژه ها:

پنومونی وابسته به ونتیلاتور ، مراقبت دهان ، مراقبت ساکشن ، اینتوباسیون