برنامه ریزی توسعه شبکه توزیع مجهز به منابع تولید پراکنده با فرض عدم قطعیت و در نظر گرفتن استراتژی بهینه بهره برداری

با پیشرفت تکنولوژی و تغییرات اخیر در منطق بهرهبرداری از سیستم قدرت، گزینه های جدیدی همانند تولیدات پراکنده کنترل پذیر و تجدیدپذیر در افزایش ظرفیت سیستم توزیع مورد توجه قرار گرفته اند. در این مقاله مدلی برای برنامه ریزی همزمان توسعه و بهره برداری از واحدهای تولید پراکنده (DG) مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر و نیز واحدهای قابل برنامه ریزی (کنترل پذیر) در شبکه توزیع اریه شده است. در مدل ارایه شده سعی شده است تمامی هزینه ها شامل هزینه احداث واحدهای تولید پراکنده، هزینه بهره برداری سیستم، هزینه خرید انرژی از شبکه بالادستی، هزینه انرژی تامین نشده ناشی از خروج تجهیزات شبکه، و در نهایت هزینه ناشی از تولید آلاینده های زیست محیطی در نظر گرفته شود. تمامی عدم قطعیت های موجود در مساله از جمله عدم قطعیت منابع تولید پراکنده تجدیدپذیر و عدم قطعیت در بار در محاسبه عناصر تابع هدف مد نظر قرار گرفته اند. تغییرات روزانه و فصلی بار در محاسبه هزینه های بهره برداری و قابلیت اطمینان مورد توجه واقع شده است. در مدل پیشنهادی به تعیین مکان، نوع، و ظرفیت واحدهای تولید پراکنده و نیز استراتژی بهینه بهره برداری آنها پرداخته شده است. همچنین کلیه قیود فنی و بهرهبرداری شبکه مورد توجه قرارگرفته است. با توجه به ماهیت غیرخطی مسیله و پیچیدگی آن، از الگوریتم ترکیبی ژنتیک-پخش بار بهینه (GA-OPF) برای بهینه سازی استفاده شده و مساله روی یک سیستم نمونه 33 باسه پیاده سازی شده و در طی سناریوهای مختلف مورد بررسی و تحلیل قرارگرفته است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی توسعه شبکه توزیع ، تولیدات پراکنده کنترل پذیر و تجدیدپذیر ، عدم قطعیت ، استراتژی بهینه بهره برداری