کاربرد تحریک فراجمجمه ای جریان مستقیم در توانبخشی سالمندان

استفاده از تحریک فراجمجعه ای جریان مستقیم (tDCS ) روشی جدید ولی رو به گسترش برای تسهیل عملکرد شناختی و حرکتی است و می توان از آن برای کاهش آسیب های عملکردی ناشی از افزایش سن استفاده کرد. tDCS یک ابزار تغییر در عصب است که شامل یک منبع الکتریکی و دو الکترود کاتد و آند است که به صورت مستقیم روی پوست سر گذاشته می شوند. شدت جریان 1 تا 2 میلی آمپر است و باعث دپلاریزاسیون یا هایپرپلاریزاسیون غشا نورون می شود، تحریک پذیری نورون را تغییر می دهد و بر فعالیت مغزی اثر می گذارد. اثر تسهیلی یا مهاری تحریک بر مغز تا ساعت ها پس از مداخله ماندگار است. این دستگاه قابل حمل و منبع تغذیه آن باتری است. قابل حمل بودن دستگاه یکی از مهم ترین مزیت های روش tDCS نسبت به سایر روش های مانند تحریک فراجمجمه ای جریان مغناطیسی است. این روش بدون درد بوده و می تواند قبل یا همزمان با فعالیت های حرکتی یا شناختی انجام شود. tDCS روشی به نسبت ارزان با کاربردی آسان است و بنابراین می تواند یک درمان مکمل مطلوب در توانبخشی و یک فرصت برای معرفی درمان های جدید باشد. شاید به همین دلیل باشد که کارآزمایی های بالینی بررسی اثر tDCS بر روی بیماری های مختلف به صورت پیشرونده ای در حال افزایش است. در این مقاله سعی شده است به مرور آخرین شواهد موجود درباره تاثیر tDCS بر عملکرد سالمندان سالم و بیمار پرداخته شود. سن، توانایی شناختی و سطح توانایی اولیه افراد از عوامل مهم پیش بینی کننده اثر tDCS هستند. با افزایش سن به کارگیری شبکه های دوطرفه افزایش می یابد و تکالیفی که قبلا در یک نیمکره کنترل می شدند، توسط دو نیمکره هدایت می شوند. بیشتر مقالات موجود نشان دهنده اثرات مثبت تحریک بر روی ابعاد عملکردی افراد سالمند است به طوری که در برخی موارد بازگشت توانایی ها نیز گزارش شده است. این مطالعات به بررسی اثر tDCS بر توانایی شناختی، حرکتی و تعادلی سالمندان و همچنین بیماری هایی مانند سکته مغزی و پارکینسون پرداخته اند. اثرات مثبت در دو حالت همزمان با تحریک و همچنین پس از پایان تحریک مشاهده شده است