اثربخشی روان نمایشگری گروهی بر کیفیت زندگی، نگرش معنوی و تحمل پریشانی در زنان مبتلا به درد مزمن

پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت نگر گروهی بر کیفیت زندگی، نگرش معنوی و تحمل پریشانی در زنان مبتلا به درد مزمن صورت پذیرفت. روش پژوهش آزمایشی، جامعه آماری کلیه زنان دارای درد مزمن مراجعه کننده به پارس رویال کلینیک شهر تهران، نمونه آماری 30 نفر از زنان در دو گروه 15 نفری و روش نمونه گیری در دسترس بوده است. ابزار پژوهش پرسشنامه های کیفیت زندگی، نگرش معنوی، تحمل پریشانی، و پکیج روان درمانی مثبت نگر بوده است. روش آماری شاخص های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل کوواریانس، آزمون t مستقل و یومان ویتنی به کار گرفته شد. یافته های پژوهش با اثر گذاری روان درمانی مثبت روان نمایشگری گروهی با توجه به اثر پیش و پس آزمون در سه متغیر کیفیت زندگی، نگرش معنوی و تحمل پریشانی، رابطه معنا دار، گزارش شد P<0.01 نتایج پژوهش روان نمایشگری گروهی بر کیفیت زندگی، نگرش معنوی و تحمل پریشانی در زنان مبتلا به درد مزمن تاثیر مثبت داشته است.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، نگرش معنوی ، تحمل پریشانی ، روان درمانی مثبت نگر گروهی