مروری بر اندیشه های فلسفی شکل گیری رویکرد طبیعت گرایی (بیونیک) در طراحی فضاهای معماری

معماری بیونیک میتواند با الهام از عناصر طبیعی، به مسایل معماری و سازه به صورت همزمان توجه کرد. نحوه رشد و توسعه ارگانهای زنده و ایستایی موجود در سازه های ارگانیک، منبع الهامی برای ایجاد پایداری در بنا و همچنین فضاسازی توسط آنها است. لذا در این تحقیق هدف کشف راهکار برای استفاده از طبیعت است. اینکه طبیعت در ساز و کارهای خود چه ویژگیهایی را به کار میگیرد و در پاسخ به نیازها چگونه عمل میکند. هدف ما کشف ویژگیهای الگوهای طبیعی و سپس طراحی براساس آن است. از طرفی هدف معماری بیونیک، تقلید فرمی ارگانیسم های طبیعی نیست بلکه معماری بیونیک به دنبال درک اصول و قوانین طبیعت و الهام گیری و استخراج راهحلهای خلاقانه و ایده های نوآورانه از طبیعت برای حل مسایل در طراحی معماری است. اصولی که ارگانیسمهای طبیعی و ساختارهای زیست شناختی بر اساس آن شکل گرفتهاند. لذا روش تحقیق در این پژوهش بصورت توصیفی و تحلیلی و اکتشافی است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که معماری بیونیک روشی برای طراحی معماری است که به الهام از طبیعت و ساختارهای زیست شناختی، فرآیندهای رشد و نحوه شکلگیری فرمها و نحوه پخش نیروها به منظور خلق فضاهای نوآورانه با رویکرد فناوری میپردازد. این معماری بهترین پاسخ برای طراحی فضاها با نوآوری در معماری است که باید به منظور دستیابی به ایده های جدید در طراحی سازه و معماری، به دنبال راه حلها در طبیعت بود. معماری بیونیک با الهام از طبیعت و با استفاده از منابع طبیعی و عدم تخریب محیط زیست با رویکرد به تکنولوژی، خواستار طراحی به روش طبیعت است که البته نباید از دید بصری و روان شناختی طرح بر جامعه غافل شد.

کلیدواژه ها:

معماری بیونیک ، طبیعت گرایی ، فضاهای معماری ، محیط زیست