بررسی پیشراننده مگنتوهیدرودینامیکی در شناورها با بهینه سازی پارامترسیال ورودی

هیدرودینامیک مغناطیسی شاخه ای نسبتا جدید ولی مهم از دینامیک سیالات می باشد. این مبحث با اثر متقابل سیالات هادی الکتریسیته و میدان های الکترومغناطیس سروکار دارد. زمانی که سیال هادی الکتریسیته در حضور میدان مغناطیسی حرکت می نماید، میدان الکتریکی و در نتیجه جریانی ممکن است ایجاد شود و اثر متقابل این جریان و میدان مغناطیسی باعث اعمال نیرویی به سیال می شود استفاده از مگنتوهیدرودینامیک برای پیشراندن فلزات مایع یکی از موضوعاتی است که از همان اوایل کشف مگنتوهیدرودینامیک موردتوجه قرار گرفت. در پیشرانش مگنتوهیدرودینامیکی از انتقال انرژی به سیال به شیوه های غیر مکانیکی استفاده میشود. این انتقال انرژی بدین معناست که در این مکانیسم، اجزای متحرک وجود نداشته و در نتیجه مشکلات ناشی از تماس و اصطکاک قطعات، همچنین تولید صدا برطرف میشود. کاهش خطر انسداد، آسان بودن پروسه ساخت و افزایش عمر قطعات، از دیگر مواردی می باشند که باعث گسترش این شیوه از انتقال انرژی به سیال و یا ایجاد پیشرانش در ابزارهای مختلفی از جمله میکروپمپها و شناورها شده است. در مطالعه پیشرو ضمن تشریح چگونگی عملکرد سیستم پیشراننده یا تراستر مگنتوهیدرودینامیکی با استفاده از تصحیح سیال ورودی، اثر پارامترهای مختلف از جمله سیال در هنگام طراحی مورد بررسی قرار میگیرد.

کلیدواژه ها:

مگنتوهیدرودینامیک ، نیروی محرکه دریایی ، هیدرومغناطیس ، نیروی لورنتس ، موتورها با نیروی محرکه پلاسما