رابطه بین عدالت سازمانی و تمایل به ترک خدمت کارکنان: مطالعه موردی در مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان های منتخب استان یزد

سابقه و هدف: بی عدالتی و توزیع غیر منصفانه دستاوردها و ستاده های سازمان، روحیه کارکنان را تضعیف و روحیه تلاش و فعالیت آن ها را تنزل می دهد. بنابراین رعایت عدالت رمز بقا و پایداری جریان توسعه و پیشرفت سازمان و ماندگاری کارکنان آن است. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین عدالت سازمانی و تمایل به ترک خدمت کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی شهری شهرهای اردکان و میبد در سال 1395 می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر مطالعه ای از نوع توصیفی و همبستگی می باشد که در سال 1395 انجام شد. نمونه ها شامل کلیه کارکنان مراکز بهداشتی درمانی شهری اردکان و میبد به تعداد 96 نفر بودند که به روش سرشماری انتخاب گردیدند. داده های مربوط به عدالت سازمانی و تمایل به ترک خدمت به ترتیب از پرسشنامه های نیهوف و مورمن (1993) و کامان (1979) جمع آوری گردید. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون های تحلیلی t-test و Npar-test و ضریب همبستگی پیرسون، با استفاده از نرم افزار spss 20 انجام گرفت. یافته ها: مطابق با یافته های مطالعه، بین سن، جنس و سابقه کاری با تمایل به ترک خدمت کارکنان رابطه معناداری مشاهده گردید (P<0/05). بین عدالت و تمایل به ترک خدمت رابطه منفی وجود داشت، به طوری که بین عدالت رویه ای و ترک خدمت رابطه معنادار (0/21- = r و 05/0P<). ولی بین دو بعد عدالت توزیعی و مراوده ای با ترک خدمت رابطه بی معنا و غیر مستقیم مشاهده گردید (0/29- = r و P<0/01). نتیجه گیری: شناخت نحوه تاثیر گذاری ابعاد مختلف عدالت بر تمایل به ترک خدمت برای مدیران الزامی است. مدیران باید در پرداخت پاداش ها و... انصاف داشته و سلیقه شخصی خود را دخیل نکنند. همچنین تشویق کارمندان پرتلاش در برابر سایر همکارانشان امیدی برای افراد و در نتیجه ی آن ترک خدمت کاهش می یابد. باتوجه به معنادار بودن رابطه معنادار عدالت رویه ای و ترک خدمت، خط مشی های سازمان برای ترویج عدالت رویه ای به طور کامل به کارمندان توضیح داده شود تا در صورت دیدن تعارض بین پرداختی ها و پاداش ها توجیه باشند و گمان بر بی عدالتی نبرند.

کلیدواژه ها:

عدالت سازمانی ، تمایل به ترک خدمت ، عدالت رویه ای ، عدالت توزیعی ، عدالت مراوده ای