بررسی اپیدمیولوژی عفونت های قارچی سطحی و جلدی در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه قارچی شناسی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال های 97-1396

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,609

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED19_276

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: عفونت های قارچی سطحی وجلدی یک مشکل بهداشت عمومی است و در جوامع مختلف شیوع نسبتا بالایی دارد. افزایش بروز این بیماری ها به دلیل عدم رعایت نکات بهداشتی و افزایش عوامل مستعد کننده می باشد. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی فراوانی عفونت های قارچی سطحى و جلدى و برخی عوامل مستعد کننده این بیماری ها در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه تخصصی قارچ شناسی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در طی سال های 97-1396بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی و مقطعی در طی سال های 97-1396 از 201 بیمار مبتلا به ضایعات سطحی و جلدی که توسط متخصصین پوست به آزمایشگاه تخصصی قارچ شناسی معرفی شده بودند پس از بررسی شرایط اولیه نمونه گیری و ثبت مشخصات دموگرافیک بیماران نمونه گیری از ضایعات مشکوک به عفونت قارچی با استفاده از ازاسکالپل استریل کند و یا سواب استریل صورت پذیرفت و سپس نمونه ها با استفاده از KOH 10 درصد و یا رنگ آمیزی گرم و یا بلودومتیلن مورد ارزیابی مستقیم قرار گرفتند. نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار آماری SPSS25 و آزمون fisher s exact test تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: از کل 201 بیمار مشکوک به عفونت قارچی که با ضایعات سطحی و جلدی به آزمایشگاه مراجعه نموده بودند 118 نفر (58/7%) دارای عوامل قارچی در بررسی لام مستقیم بودند که میانگین سنی بیماران مبتلا 14±29 سال بود و این عفونت ها شامل تینا ورسیکالر (44/1%)، درماتوفیتوزیس (39%) که بیشترین میزان کچلی شامل کچلی بدن، کشاله ران، پا، ناخن و سر به ترتیب 60، 16، 16، 4 و 4 درصد، کاندیدیازیس جلدی (6/8%)، اریتراسما (5/9%) که بیشترین میزان اریتراسما بر حسب محل درگیری شامل عفونت کشاله ران، بین انگشتان پا و زیر بغل به ترتیب 57، 28 و 15 درصد و عفونت ساپروفیتی ناخن (4/2%) بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دادکه تینا ورسیکالر شایع ترین عفونت قارچی سطحی بود و با توجه به اینکه گونه های مالاسزیای ایجاد کننده تینا ورسیکالر و اریتراسما بخشی از فلور نرمال بدن انسان هستند بنابراین علی رغم رعایت بهداشت عمومی و فردی کنترل فاکتورهای زمینه ساز بیماری از اهمیت بالاتری برخوردار هستند و در خصوص عوامل درماتوفیتوزیس که شامل عوامل حیواندوست، انساندوست و خاکدوست می باشند رعایت بهداشت فردی و عمومی و شناسایی در سطح گونه عوامل ایجاد کننده این گروه بیماری ها در درمان و کنترل بموقع این عفونت ها ضروری و با اهمیت می باشد.

کلیدواژه ها:

عفونت های قارچی سطحی جلدی ، اپیدمیولوژی ، ضایعات

نویسندگان

مهدی ناظری

استادیار گروه انگل شناسی و قارچ شناسی دانشکده ی علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران.

اعظم کاظمی علوی

کارشناس مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران.

پریسا ممیوند

دانشجوی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران.