بازشناسایی گرایش های تجدید حیات گرایانه در معماری شهرهای جدید ایران در دو دهه اخیر
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 617
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ACIAU01_135
تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397
چکیده مقاله:
بازشناسی گرایشهای تجدید حیات گرایانه در معماری پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران فرصتی برای مطالعه و بازاندیشی در معماری معاصر ایران است مقاله حاضر میکوشد با رویکردی بیطرفانه و به دور از ارزش داوری شهرهای جدید در معماری پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد .نتیجه پژوهش مستند بر 25 شهر در سرتاسر کشور ایران است. چارچوب نظری پژوهش بر مبنای ادبیات تخصصی معماری معاصر و با استناد به اندیشه های معماران مطرح تنظیم شده است. بر مبنای جارچوب تحلیل کالبدی – محتوایی ترسیم شده آثار منتخب از5 منظر تجزیه و تحلیل شدند:-1 اصول ساختاردهنده طرح، -2 مفاهیم ساختارهای فضایی،-3 شکل و فرم بنا، -4 مصالح در بنا و -5 رابطه با بافت.که علاوه بر این عوامل نوع اقلیم جهتگیری شهرسازی و تعداد طبقات و نوع پارکینگ نیز مشخص گردیده است. با توجه به دستاوردهای این پژوهش، میتوان با الهام موفقیتها و عدم موفقیتهای کسب شده در این شهرها، نمونهای نمادین از معماری شهرهای جدید هویتگرا طراحی نمود. نمونهای که برآیند فعالیتها و نتیجه تلاشهایی است که گرایشهای تجدید حیات گرایانه در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در عرصه معماری و شهرسازی داشتهاند. با توجه به مولفه های بدست آمده در فرایند این پژوهش و سنجیدن آنها در شهرهای جدید به میزان موفقیت این شهرها مطابق با سیر گرایشهای تجدید حیاتگرایانه پی برد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا مقیمی
کارشناس ارشد معماری، دانشگاه تربیت مدرس
حسین ملکی
کارشناس ارشد عمران، دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
محمدجواد مهدوی نژاد
دانشیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس