تحلیل هویت تاریخی و فرهنگ معماری در شهر تربت جام

معنایی که محیط و ویژگی های کالبدی آثار انسانی را به انسان القاء می کنند،مشتمل بر آن دسته از اصول و ارزشهای فرهنگی و هویتی است که شکل دهنده محیط می باشند.به بیان دیگر،محیط مصنوع با سمبلها و تناسبات و اجزا و نشانه ها و اشکال و رنگها و عملکردها،در عین حال که بیانگر جهان بینی و هویت و فرهنگی است که بانی شکل گرفتن آن شده اند،اصول و ارزشهای آنها را نیز به انسان القاء نموده و به نوعی در تحولات فرهنگی و رفتارهای آحاد جامعه استفاده کننده ایفای نقش می نماید.با عنایت به تاثیر متقابل محیط و فرهنگ بر یکدیگر،شناخت ویژگی ها و فرآیند تاثیر محیط بر انسان و بر شکل گیری شخصیت و رفتارهای او از گذشته های دور،از منظر بسیاری از متفکران مورد توجه بوده است.معماری به عنوان بستر اتفاق زندگی بشر یکی از تاثیر گذارترین هنرها در جهت نمایاندن فرهنگ عامه و الگوهای ساختاری آن در هر دوره است و این امر باعث انعکاس کلیتی قابل بررسی و قضاوت از فرهنگ،تفکر و ناخودآگاهی ملی،در معماری می شود.این قضاوت از طرف استفاده کنندگان محیط و نیز سایر ادوار تاریخی و فرهنگی نیز واقع می شود.از طرفی،هنگامی که جامعه همواره فضایی آشنا را تجربه کند، زمینه ساز خودباوری ملی و شکوفایی بیشتر افراد در فضایی آشنا،به خودباوری ملی دست یابند.از طرفی همین معماری تشکیل دهنده ی فرهنگی است که در آن افراد بتوانند در بالندگی فرهنگی و پیشرفت آن نقش داشته باشند.

کلیدواژه ها:

محیط شهری ، معماری ، فرهنگ ، هویت ، فضای معماری