زمان ومکان قراردادهای مکاتبه ای و الکترونیکی

یکی از مباحث اصلی مربوط به عقود تشخیص مکان و زمان انعقادها در عقود غیر ضروری می باشد که از جهات مختلف از جمله تعیین زمان ایجاد آثار حقوقی قرارداد دارای اهمیت می باشد. در قانون مدنی ایران حکم صحیحی در این زمینه وجود ندارد و به همین جهت بین حقوقدانان اختلاف نظر وجود دارد اما در حال حاضر در حقوق ایران بیشتر حقوقدانان تمایل بر پذیرش نظریه اعلان قبول دارند.در سایه نظام های حقوقی هم قاعده ثابتی وجود ندارد. در حقوق فرانسه از نظریه اعلان قبولی دفاع کرده اند. در حقوق کشور سوییس و سوریه نظریه اعلان قبولی راپذیرفته اند. در کنوانسیون بین المللی کالا (بند دو ماده 18 مصوب 198) و حقوق کشور آلمان و ایتالیا و اسپانیا نظریه دفاع از قبولی را پذیرفته اند.ماهیت قرارداد های الکترونیکی در رابطه با اعتبار و شکل و همگونی آن با قواعد و مقررات عمومی حقوق مدنی راجع به قراردادها یکی از مباحث جدیدی است که شناخت و بررسی روابط و آثار حقوقی ناشی از آن به ساختار شکلی محیط الکترونیکی و مفاهیم فناوری ارتباطات شناخته شده در این عرصه بستگی دارد. انعقاد قرارداد الکترونیکی و ویژگی های خاص به این قراردادها تاثیر صفت الکترونیکی بر نحوه تشکیل آن و همین طور جنبه سازگاری قواعد و مقررات عمومی قراردادهای الکترونیکی از اهداف عمده این مقاله است. قرارداد الکترونیکی در اصول با قراردادهای سنتی ماهیت یکسان دارد ولی با وجود این ساختار شکل محیط الکترونیکی ویژه و مفاهیم جدیدی به این نوع از قراردادها بخشیده است.