ساماندهی فضای ورودی شهرها بارویکرد شهرسازی پایدار (مطالعه موردی : شهر ازنا

فضای ورودی شهرها به عنوان مفصل اتصال دهنده فضای طبیعی خارج و فضای مصنوعی داخل شهر و به عنوان برقرار کننده ارتباط میان شهر و پیرامونش از برخی الگوهای ارتباط فضایی پیروی می کند.گسترش خودبه خود وتوسعه بی رویه و بدون برنامه شهرها و توجه نکردن به الگوهای توسعه فضایی مناسب باعث ضعف در شکل و محتوای فضاهای ورودی شهرها در ایران گردیده است. روش تحقیق براساس هدف توسعه ای –کاربردی و براساس ماهیت توصیفی تحلیل و پیمایشی و جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای – میدانی می باشد.در بخش تحلیل و ارزیابی، با توجه به اینکه هر یک از شاخص های استخراج شده، از اهمیت یکسانی جهت ارتقا و غنای کیفیات فضایی ورودی شهری برخوردار نیستند؛ لذا لازم است اهمیت آنها نسبت به یکدیگر سنجیده شود و نهایتا این سنجش در حوزه ورودی های شهر ازنا اعمال گردد. به بیان دیگر یک بار اهمیت نسبی شاخص ها در حالت کلی با استفاده از تکنیک AHP در نرم افزار Expert Choice سنجیده شده و سپس این شاخص ها با استفاده از روش پرسشنامه در نمونه مورد مطالعه بررسی و مورد ارزیابی قرار می گیرد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارایه راهبردهای مناسب از ماتریس تحلیلی SWOT استفاده می شود. نتایج حاصل از پژوهش نشان می هد : فقدان فضاهای عمومی مناسب و باکیفیت در سرتاسر محدوده که عامل نادیده گرفتن بعد اجتماعی توسعه پایدار شهر می باشد، پایداری محیط زیست و عدم توجه به بهداشت محیط و فضاهای عمومی، عرض کم معابر، کیفیت پایین طراحی فضای شهری در سطح معابر و فضاهای عمومی، پایین بودن کیفیت نورپردازی در فضا، پایین بودن سطح امنیت که منجر به طرد شدن فضا و کاهش حضورپذیری ساکنین در آن می شود؛ از جمله معضلات و چالش های اساسی محدوده ورودی شهر ازنا می باشد که نیاز است در طرح های ساماندهی به این موارد نگاه و توجه مضاعفی داشت.

کلیدواژه ها:

فضاهای شهری ، مولفه های ورودی شهر ، شهر ازنا