بررسی نقش طراحی کارخانه قالب و کفش سازی در ارتقاء رویکرد پایداری اقتصادی (منطقه مورد مطالعه (پارس آباد مغان، استان اردبیل)

توسعه پایدار اقتصادی فرآیندی پایدار است که دراثر آن ظرفیت تولیدی اقتصاد طی زمان افزایش می یابدوسبب افزایش سطح درآمد ملی و هم چنین توسعه ای است که در درازمدت تدوام داشته باشد. از آنجایی که رونق صنعت کفش در کشور ایران می تواند باعث سودآوری و پیشرفت شود، بنابراین راهبرد توسعه صادرات غیر نفتی با توجه به نیازهای ارزی کشور و بی ثباتی در آمدهای ارزی حاصل از فروش نفت و همچنین برتری ها و مزیت های نسبی موجود در ایران، از جمله راهبردهایی است که همزمان با سایر روشها برای تحقق توسعه پایدار ضروری است. هدف از این تحقیق، اولویت بندی مهمترین مولفه های موثردر طراحی و تولید صنعتی مدل و قالب کفش برای ارتقاء پایدار سطح کالا است. جهت گردآوری اطلاعات در زمینه مبانی نظری و ادبیات تحقیق موضوع، از منابع کتابخانه ای، مقالات، کتاب های مورد نیاز و نیز از اینترنت استفاده شده است. به منظور جمع آوری داده ها و اطلاعات برای تجزیه و تحلیل از پرسشنامه استفاده گردیده است. جامعه آماری این تحقیق شامل صنعت گران حوزه کفش و دانشجویان معماری دانشگاه محقق اردبیلی که تعداد آنها 288 نفر می باشد . روش نمونه گیری نیز تصادفی طبقه بندی شده می باشد. به طوری که مولفه های توسعه پایدار اقتصادی وارد پرسشنامه گردید و از طریق نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که درآمد با سطح معنی داری (000/0) ، کیفیت با سطح معنی داری (000/0) و حمایت از رشد اقتصادی با سطح معنی داری (004/0) به ترتیب درآمد با 56، کیفیت با 51 و حمایت از رشد اقتصادی با 45 درصد جزو مولفه های موثر در تسریع روند دستیابی به توسعه پایدار اقتصادی در صنعت کفش و اتخاذ ایدیولوژی رشد در مورد هزینه ها ، با سطح معنی داری (008/0) (50 درصد) ، صنعت با سطح معنی داری (000/0) (43 درصد) و یکپارچه کردن مدیریت محیط زیست و اقتصاد با سطح معنی داری (008/0) (41 درصد) به ترتیب از لحاظ بعد ارتقاء کیفیت محصول نقش بسیار موثری داشته اند. پژوهش مورد نظر صورت گرفت تا مهمترین مولفه های مورد نظر در طراحی کارخانه کفش در راستای ارتقاء دانش و درک توسعه پایدار اقتصادی حاصل شود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار اقتصادی ، صنعت کفش ، SPSS ، پرسشنامه