بررسی و بازشناسی الگوها در معماری سنتی ایران

معماری سنتی به عنوان یکی از مهم ترین ارکان هویت ایرانی از دیرباز مورد توجه اندیشمندان و معماران مختلفی بوده است و در شرایط فعلی به نوعی معرف تاریخ اصیل ایرانی در نگاه جهانیان می باشد. متعاقبا با توجه به اهمیت معماری سنتی، هدف از پژوهش حاضر بررسی و بازشناسی الگوها در معماری سنتی ایران می باشد. روش تحقیق به صورت کتابخانه ای و با مرور منابع وجود در زمینه معماری سنتی انجام شده است. طبق یافته های پژوهش مهم ترین شاخص های کالبدی در معماری معاصر درون گرایی، مرکزیت، انعکاس، پیوند معماری با طبیعت، شفافیت و تداوم، راز و ابهام، تعادل موزون/توازن حساس، جمع گرایی، صفه یا تخت، برج ها و منارها، ایوان، تالار، چهار طاق، دالان، حیاط و خلوت می باشد. بناهایی که به دست انسان ساخته میشود، جلوه هایی از نگرش او به جهان هستی است که مبین قوه فکری و ساختار فرهنگی اجتماعی افراد آن جامعه است. متعاقبا معماری سنتی میتواند دیدگاهی طبیعی یا مافوق طبیعی داشته باشد که تحت تاثیر محیط اطراف و اقلیم جغرافیایی، شرایط تاریخی و مذهبی کشور ایران می باشد. با توجه به بررسی های انجام شده می توان به این نتیجه رسید که طراحی مناسب، محاسبات دقیق، فرم درست پوشش، رعایت مسایل فنی و علمی در ساختمان، ایوان های رفیع، ستون های بلند، و بالاخره تزیینات گوناگون که هریک در عین سادگی معرف شکوه معماری ایران است.

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، بازشناسی ، شاخص های کالبدی ، ایران