اتصال و انفصال اجزا و فضا در باغ ایرانی
محل انتشار: کنفرانس ملی عمران و معماری در مدیریت شهری قرن 21
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 824
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ENGGCONF01_062
تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1397
چکیده مقاله:
در عالم هستی خلاء وجود ندارد و همه هستی متحد و متصل به هم است اما در عین اتصال، فصل هم وجود دارد و ماهیات از هم جدا هستند. در میان اجزای باغ های ایرانی نیز وصل و فصل وجود دارد. باغ سازی یکی از کهن ترین و ماندگارترین هنرهای ایرانیان و دارای سنت های ارزشمند و قدرتی معنوی است. شکل باغ در ایران از دیرباز تاکنون با طبیعت و میزان آب تناسبی کامل داشته است. باغ ایرانی مزین به نظم و تناسب، برخوردار از حرمت و محرمیت، منزه از بیهودگی و افراط و تفریط، موظف به کارایی و سوددهی، مساعد با قناعت، صرفه جویی و مجهز به پایداری است. با وجود این اوصاف چنان طرح موجه و هماهنگی را داراست که اصول و ضوابط خود را در نقاط خوش آب و هوا و حتی مرطوب نیز توصیه کرده و به بهترین نتایج دست یافته است. سازماندهی باغ و نظام استقرار عناصر مختلف در تامین فضای آرام و روح بخش باغ نقش به سزایی دارند. دراین مقاله به بررسی روابط و ماهیت اجزای باغ ایرانی پرداخته می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالله ابراهیمی
استادیار گروه معماری، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
سیده آناهیتا حسینی
دانشجوی مهندسی معماری مقطع کارشناسی ارشد، دانشگاه روزبهان