رابطه ایران و فرانسه از دوره ی پهلوی تا پسابرجام
محل انتشار: دومین کنگره بین المللی جامع علوم سیاسی ایران
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,705
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DUPI02_016
تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1397
چکیده مقاله:
روابط ایران و فرانسه، تاریخی پر ماجرا دارد و با پیروزی انقلاب اسلامی شروع و یا ختم نمی شود. این روابط پرسابقه بوده و خیلی فراتر از دوران معاصر است. فرانسه در انقلاب مشروطه ایران و دخالت های روسیه و انگلیس در سال های بعد از مشروطیت نقشی نداشت؛. فرانسه در مسافرت احمدشاه به پاریس مخالفت خود با قرارداد مزبور را به او تفهیم کرد و هنگامی که در 1927 کاپیتولاسیون در ایران الغا گردید، فرانسه نخستین دولت اروپایی بود که اقدام ایران را تایید نمود و روابط گسترش یافت. در سالهای بعد و دهه 70 همکاری بیشتری بین دو کشور صورت گرفت. کمیسیون اقتصادی دو کشور تشکیل گردید. شرکتهای فرانسوی در صنایع گاز ایران وارد شدند. اوج روابط دوستی دو کشور و دو ملت فرانسه و ایران (نه دولت) به هنگام اقامت کوتاه مدت امام در حساس ترین زمان در شهرک نوفل لوشاتوی فرانسه بود و نقش مساعد رسانه های گروهی فرانسه در انعکاس نظرات رهبر انقلاب حایز اهمیت بود. در این نوشتار به جو حاکم بر روابط سیاسی اقتصادی بین المللی میان ایران و فرانسه در زمان پهلوی پرداخته ایم و مختصری در این عرصه به تحلیل رفته ایم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا خالدی
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد وشهر