جلبک ها و نقش آن ها در تغییرات اقلیمی

پدیده گرمایش جهانی به واسطه انتشار گازهای گلخانه ای ایجاد شده که 72 درصد از این گازها شامل دی اکسیدکربن، 18 درصد متان و 9 درصد گازهای با منشاء نیتروژن می باشند. از این رو انتشار گاز در اکسید کربن یکی از مهم ترین دلایل و منشاء گرمایش جهان است. کاز دی اکسیدکربن خود نزی از طریق سوزاندن سوخت های فسیلی همچون زغال سنگ، نفت، گازهای طبیعی، گازوییل، بنزین و اتانول تولید می گردد. جلبک ها عموما به عنوان راهکار مطمین و کلیدی هم در زمینه تولید سوخت زیستی و هم بازجذب گاز دی اکسیدکربن حاصل از فعالیت صنایع به شمار می روند. از سویی دیگر جلبک های میکروسکوپی به خاطر این که نیاز به آب شیرین نداشته و می توانند در زمینه های غیرقابل کشت ومناطقی که برای کشاورزی مناسب نیستند که دسترسی به آب شور ممکن است، به خوبی رشد نموده و تولید زی توده نمایند. از سویی استفاده از ریزجلبک ها در تغذیه دام و طیور می تواند از طریق کاهش گاز دی اکسید کربن از افزایش دمای اتمسفر و اثرات مخرب ناشی از گرمایش زمین جلوگیری نماید. جایگزینی تنها 10 درصد از علوفه کشاورزی با ریزجلبک، از طریق کاهش انرژی به میزان 25 درصد می تواند دمای کره زمین را به اندازه 2 درجه سانتی گراد کاهش دهد. بیش از 70 تا 80 درصد اکسیژنی که ما تنفس می کنیم توسط جلبک ها تامین می گردد. اقیانوس ها 71 درصد از سطح کره زمین را پوشانده اند و تنها 29 درصد از آن توسط خشکی اشغال شده است. از این رو خشکی ها تنهای 21 درصد اکسیژن کره زمین را تامین نموده وبقیه آن توسط جلبک ها تولید می گردد. جلبک ها بیش از 330 میلیارد تن اکسیژن در هر سال تولید نموده که 50 تا 85 درصد اکسیژن جو کره زمین را شامل می گردد. مقدار کربنی که سالانه به صورت دی اکسیدکربن توسط فیتوپلانکتون اقیانوس ها مصرف می شود، در حدود 40 میلیارد تن است. فیتوپلانکتون ها سریع تر از گیاهان خشک زی رشد نموده و تولید مقادیر بیشتری یا برابری از انرژی و غذا را در ناحیه ای به اندازه یک دهم گیاهان خشکی را می نمایند. تولید انرژی و غذا توسط جلبک های دریایی اثر مثبتی رابر آب و هوا و امنیت غذایی داشته و از اثرات زیست محیطی ناشی از کشت گیاهان خشکی می کاهد. از این رو با جایگزینی جلبک های دریایی به جای گیاهان خشکی هم چون ذرت، سویا و پالم، به مراتب دی اکسیدکربن کمتری وارد جو نموده و از این طریق می توان به پایداری شرایط آب وهوایی کمک نمود.

کلیدواژه ها:

جلبک ، گازهای گلخانه ای ، تغییر اقلیم