افزایش سازگاری و کاهش خطر در برابر تغییر اقلیم منطقه ای با استفاده از دانش سنتی جمع آوری آب

تاسف بار ترین حقیقت درمورد تغییرات اقلیمی، این است که کشورهایی که به واسطه تاثیرات این پدیده با عواقب بدتری روبرو خواهند شد، در زمره فقیرترین آن ها هستند. در مناطقی از جهان که اکنون برای ساکنان محلی مواد غذایی کمتری نسبت به نیازمندی های معیشتی فراهم می شود، جمع آوری آب در مقابله با خشک سالی می تواند روش و ابزار مهمی محسوب گردد. آب یکی از علل اساسی درگیری در دارفور سودان بود. سال های طولانی جنگ و خشک سالی و بهره برداری با شیوه های سخت، آب را برای مردم دارفور بیشتر از پیش پرهزینه و با ارزش ساخته و بر رشد فزاینده آوارگان داخلی ناشی از درگیری ها و فشار بیشتر بر منابع محدود آب و کمک به زوال منابع طبیعی و زیرساخت شهرها افزوده است. محدوده مکانی این پژوهش در دارفور (سودان) و محدوده زمانی آن به داده های 1950 تا 2010 مربوط می شود. روش انجام پژوهش، روشی تحلیلی همراه با مطالعه کتابخانه ای توده است و روش تحقیق اطلاعات جمع آوری شده، تجزیه و تحلیل داده های سازمان های جهانی است. علاوه بر تحلیل آماری، این مقاله با توصیف وضعیت وخیم دارفور که در آن تغییرات آب و هوا، رشد سریع جمعیت و تخریب محیط زیست با کاهش منابع طبیعی و بحران آ به رقابت پرداخته به رشته تحریر درآمده و اهمیت و نقش توامان عوامل اجتماعی و آب وهوایی در بحران آب را مورد تاکید قرار داده است. این بحران، به نوبه خود با درگیری های اخیر که فوران آن در سال 2003 آغاز شد، به مرگ ده ها و صدها هزار نفر منجر گردید و تاکنون حدود 2 میلیون آواره برجای گذاشته است. برمبنای تحقیقات به عمل آمده رابرت چمبرز، کشاورزان در مقام معلمان عمل می کنند. دانش فنی و بومی این طبقه بسیار مستدل بوده و گاهی بخشی از قدرت آنان محسوب می شود. درواقع دانش سنتی و مهارت های بومی کشاورزان، توانمندی هایی است که آنان را قادر می سازد با چالش ها روزمره زندگی به نحو شایسته ای مقابله کنند. اما در بحران آب دارفور صرفا اولویت بخشی به کشاورزان و روستاییان، منجر به رهیافت عملی در قبال توسعه پایدار نشد. بلکه برنامه های متعددی توسط نمایندگی های برخی از دولت های جهان در زمینه توسعه سیستم های اطلاح شده استحصال آب آغاز شد. اکنون دریافته شده که لازم است در مناطق که با تغییر اقلیم محلی و منطقه ای مواجهند خیلی بیشتر کار شود. این مقاله حاوی تجربه های مهمی است که می تواند برای توجه مسیولین به منظور استحصال آب مناطقی که دارای معضلات سخت محیطی بوده و در معرض مخاطرات غیرمعمول همیشگی کمبود آب هستند، مفید واقع شود.

کلیدواژه ها:

تغییرات اقلیمی ، توسعه پایدار ، بحران آب ، استحصال آب ، دانش بومی سنتی