بررسی آزمایشگاهی و تعیین رابطه ضریب آبگذری سازه سرریز-دریچه مرکب قوسی در پلان

سرریزهای مرکب اغلب برای اندازهگیری دامنهای وسیع از جریان و با دقت مناسب در کانالهای روباز به کار گرفته میشوند. در مواردی که آب انتقالی حاوی مواد رسوبی و شناور باشد، مشکلاتی در نحوه عملکرد آنها ایجاد میشود. با ترکیب دریچه و سرریز مرکب، میتوان تا حدی این مشکل را برطرف کرد. هدف از این پژوهش، بررسی خصوصیات هیدرولیکی سرریز-دریچه مرکب قوسی و ارایه رابطهای برای برآورد ضریب آبگذری این سرریز بر اساس پارامترهای هیدرولیکی و هندسی میباشد. در این پژوهش نیز با استفاده از تغییر پارامترهایی مانند دبی جریان، بازشدگی دریچه، بازشدگی سرریز و زاویه قوس در کانال آزمایشگاهی، اثرات هیدرولیکی جریان بر میزان آبگذری در سیستم سریز-دریچه مرکب قوسی مورد بررسی قرار گرفت و سپس به کمک روش رگرسیونی رابطهای با دقت بالا برای ضریب آبگذری سازه مذکور به دست آمد. نتایج نشان داد که ضریب آبگذری تابعی از پارامترهای بیبعد زاویه راس (θ)، Fr، H/L ، h/B، h/a1، h/b1 است که ضریب همبستگی (R2) آن 0/97 برآورد شده است. همچنین نتایج نشان داد سازه با نسبت ارتفاع دریچه به طول دریچه (پله دوم) = بیش ترین ضریب آبگذری را به خود اختصاص میدهد و با افزایش پارامترهای بی بعد میزان ضریب آبگذری افزایش مییابد.

کلیدواژه ها:

زاویه راس ، ضریب آبگذری ، سرریز- دریچه مرکب قوسی