پیش بینی ناگویی خلقی براساس سلامت خانواده اصلی، خود متمایز سازی و تنظیم شناختی هیجان د ردانش آموزان دختر

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 534

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ZANKO-19-61_004

تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1397

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: امروزه مشکلات هیجانی درصد بالایی از افراد جوامع مختلف را درگیر کرده است. توانمندی ها و مهارت در به کارگیری مباحث هیجانی در کاهش اختلالات روانی موثر می باشد و همچنین عوامل موثر در پیش بینی آن حایز اهمیت است هدف حاضر پیش بینی ناگویی خلقی بر اساس سلامت خانواده اصلی خود متمایزسازی و تنظیم شناختی هیجان در دانش اموزان دختر دوره متوسطه است مواد و روش کار: طرح حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش اجرا توصیفی از نوع همبستگی می باشد در مطالعه ی حاضر جامعه آماری را کلیه ی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر است. مواد و روش کار: طرح حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش اجرا توصیفی از نوع همبستگی می باشد. در مطالعه ی حاضر، جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر سنندج تشکیل می دهند. تعداد نمونه 300 نفر می باشد. از روش نمونه گیری تصادفی (خوشه ای چند مرحله ای) استفاده کردیم. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه های ناگویی خلقی تیلور و بگیی 1994، سلامت خانواده اصلی هاوشتات و ادرسون 1985، خود متمایز سازی اسکورن و اسمیت 2003 و تنظیم شناختی هیجان گراس و جان 2003 بود. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و SPSS21 استفاده شد. یافته ها: وجود رابطه ی خطی بین متغیرهای با ناگویی خلقی تایید شد. همچنین 11/3% واریانس مربوط به ناگویی خلقی به وسیله متغیرهای تبیین شد. R(2)=/113 تعدیل یافته. نتایج به دست آمده نشان داد که متغیرهای پیش بینی 12% از واریانس نمره کلی ناگویی خلقی را پیش بینی می کنند. بین خود متمایزسازی و ناگویی خلقی در سطح P<0/01 رابطه معکوس و معنادار وجود داشت. همچنین در سلامت خانواده اصلی مقیاس باز بودن و مقیاس فرونشانی (سرکوبی) در تنظیم هیجان پیش بینی کننده معناداری برای ناگویی خلقی در سطح P<0/01 بودند. نتیجه گیری: نتیجه می گیریم که با توجه به متغیرهای موردنظر می توان ناگویی خلقی را در دانش اموزان پیش بینی کرد و به رابطه ای معناداری بین متغیرها پی برد و اینکه از میان متغیرها خود متمایزسازی بیشترین تاثیر را بر ایجاد ناگویی خلقی در آن ها دارد و رابطه بین خود متمایز سازی و ناگویی خلقی معکوس است.

نویسندگان

نسار رضایی نزاد

کارشناسی روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی سنندج ایران

امید مرادی

دکتری مشاوره خانواده عضو هییت علمی گروه روانشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی سنندج ایران

رفیق حسنی

دکتری مدیریت آموزشی عضو هییت علمی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی سنندج ایران

پیام سجادی

دانشجوی دکتری دانشکده محیط زیست دانشگاه جواهر لعل نهرو، دهلی نو، هندوستان