تاثیر تمرینات پیلاتس و ایروبیک بر شادکامی و تمایل به فعالیت بدنی در زنان غیرفعال

زمینه و هدف: تعادل بین سلامتی ذهنی و فیزیکی نقش اساسی در شادکامی و میل به فعالیت بدنی افراد نقش ایفا می کند و از طرفی تمرینات ایروبیک و پیلاتس نقش اساسی در بهبود تعادل بین سلامت ذهنی و فیزیکی ایفا میکند. به طوری که فعالیت ورزشی میتواند خودرضایتی و شادکامی را بهبود دهد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرینات پیلاتس وایروبیک بر شادکامی و میل به فعالیت بدنی در زنان غیرفعال بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی که در سال 1395 در شهر تبریز انجام شد. 40 زن غیرفعال به روش تصادفی در چهار گروه (کنترل، پیلاتس، ایروبیک و ترکیبی (پیلاتس و ایروبیک) تقسیم شدند. برنامه تمرینات پیلاتس و ایروبیک 24 جلسه و هر هفته سه جلسه 60 دقیقه ای صورت گرفت. قبل از شروع جلسات و در پایان آخرین جلسه پرسش نامه شادکامی و میل به فعالیت بدنی با آلفای کرونباخ به ترتیب 0/93 و 0/87 تکمیل شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس در سطح معنی داری کمتر از 0/05 با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 صورت گرفت.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس و آزمون توکی نشان داد که مداخله انجام شده باعث افزایش معنادار در هر دو متغیر میل به فعالیت بدنی و شادکامی گردید؛ اما اینکه در کدام گروه تغییر نسبت به دیگری برتری داشته تفاوتی یافت نشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، تمرینات بدنی و ورزش به ویژه تمرینات ایروبیک و پیلاتس علاوه بر اینکه ابزار ارزشمندی برای حفظ سلامت جسمانی هستند، رابطهی نزدیکی با سلامتی روحی روانی و شادکامی زنان غیرفعال دارند؛ بنابراین پیشنهاد می گردد که از تمرینات ایروبیک و پیلاتس به عنوان راه کاری برای افزایش روحیه شاد و مفرح بخش در جامعه زنان استفاده گردد

کلیدواژه ها:

تمرین ایروبیک ، تمرین پیلاتس ، شادکامی ، میل به فعالیت بدنی ، زنان غیرفعال