ارتباط بین وضعیت محیط عمل حرفه ای با استرس ادراک شده پرستاران در بخش های مراقبت ویژه نوزادان

زمینه و هدف: پرداختن به مسایل روانی و اجتماعی کارکنان، از جمله استرس یا فشار عصبی از مسایل بسیار حاد در سازمان های امروزی می باشد که سلامت جسمی و روانی نیروی کار را به خطر انداخته و هزینه سنگینی به سازمان ها وارد می سازد. با توجه به اینکه محیط های کاری بخش ویژه ، حرفه ای و چالش برانگیزتر می باشند. مطالعه حاضر به بررسی ارتباط بین ماهیت محیط عمل حرفه ای با استرس درک شده پرستاران در بخش های مراقبت ویژه نوزادان پرداخته شده است. مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. حجم نمونه شامل کلیه پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه نوزادان استان آذربایجان شرقی می باشد 110 نفر. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه محیط عمل حرفه ای اریکسون و همکاران و پرسشنامه استرس کلی درک شده کوهن می باشد. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان می دهد پرستاران شاغل مطابقت بخش های مراقبت ویژه نوزادان با آیتم های محیط عمل حرفه ای را در سطح متوسط ارزیابی کردند و انگیزه درونی برای کار P=0/03 و r=-0/20 کنترل روی عمل r=-0/28,P=0/002 ارتباط با پزشکان R=-0/19 , P=0/03 و کار تیمی R=-0/18, p=0/04 ارتباط آماری معکوس و معنی داری با استرس کلی ادراک شده پرستاران بخش های مراقبت های ویژه نوزادان نشان دادند.نتیجه گیری: شناسایی وضعیت محیط عمل حرفه ای و تلاش برای اعتلای آن در کاهش استرس پرستاران و سلامت نیروی انسانی شاغل و تاثیرگذاری بر نحوه و کیفیت خدمات مهم می باشد. استرس کلی پرستاران بر سلامت نیروی انسانی شاغل و تاثیرگذاری بر نحوه و کیفیت خدمات مهم می باشد.

کلیدواژه ها:

محیط عمل حرفه ای ، پرستار ، استرس درک شده ، بخش های مراقبت ویژه نوزادان