بررسی اثربخشی حساسیت زدایی از طریق حرکات تعقیبی چشم بر علایم اختلال استرس پس از سانحه جانبازان مرد

مقدمه: با توجه به اینکه میزان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در میان جانبازان شیوع بالایی دارد، از سوی دیگر،این اختلال مشکلات عدیده ای برای جانبازان و خانوا ده ها ایجاد می کند، هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر روش درمان حساسیت زدایی از طریق حرکات تعقیبی چشم (EMDR) بر علایم PTSD جانبازان مرد مقیم در آسایشگاه می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، از نوع تحقیق نیمه آزمایشی با پیش و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش جانبازان مقیم در آسایشگاه کهریزک تهران (1394) بود. 20 جانباز به روش نمونه گیری در دسترس در دو گروهمداخله و کنترل تخصیص تصادفی شدند. گروه مداخله، EMDR گروهی را در طول ده جلسه (یک جلسه در هفته، 90 دقیقه) دریافت کردند. در این تحقیق از فهرست اختلال استرس پس از ضربه، ویرایش نظامی (PCL-M) استفاده شد. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و با روش آماری تحلیل کواریانس انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین نمره کل PTSD؛ (F=1/05, sig=0/318) و زیر مقیاس های آن؛ تجربه مجدد حادثه آسیب زا (F=1/63, sig=0/218)، کرخی عاطفی و اجتناب (F=0/017, sig=0/473) و برانگیختگی شدید (F=0/641, sig=0/434) در جانبازان، قبل و بعد از درمان با EMDR تفاوت معنا داری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه کاربرد این مداخله، در کاهش علایم استرس پس از سانحه از جمله؛ تکرار خاطراتتجربه آسیب زا، اجتناب، کرختی عاطفی و برانگیختگی فیزیولوژیکی در جانبازان تاثیر چشمگیری دارد، لذا، می توان گفت،EMDR با خلق فرصتی نو برای آموختن رفتارهای سازگارانه تازه به جانبازان یاری م یکند تا بتوانند مهارت های لازم برای حل مسایل جاری خود به دست آورند.

کلیدواژه ها:

اختلال استرس پس از سانحه ، جانبازان ، حساسیت زدایی از طریق حرکات تعقیبی چشم