توانمندسازی منابعانسانی با توجه به نقش آن در اقتصاد مقاومتی (مطالعه موردی: کارکنان معاونت توسعه سازمان و منابع دانشگاه علوم پزشکی مشهد)

زمینه و هدف: توانمندسازی منابع انسانی عامل مهمی برای اثربخشی سازمان است. با توجه به لزوم اقتصاد مقاومتی در سازمان،تمرکز بر اقتصاد مقاومتی به معنی تمرکز بر موفقیت آینده سازمان است. هدف اصلی این پژوهش بررسی توانمندسازی منابع انسانیبا توجه به نقش آن در اقتصاد مقاومتی در بین کارکنان معاونت توسعه سازمان و منابع دانشگاه علوم پزشکی مشهد است.روش بررسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نوع توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری، کل کارکنان معاونت توسعهدانشگاه علوم پزشکی مشهد (350 نفر) بود. نمونه ی 183 نفره، بر اساس فرمول کوکران و به روش تصادفی انتخاب شد. ابزارگردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد توانمندسازی و اقتصاد مقاومتی بود. روایی پرسشنامه ها از طریق اخذ نظر استادان و صاحب-نظران تایید و پایایی پرسشنامه ها به روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. برای تحلیل داده ها آمار توصیفی و استنباطی به کمک نرم افزارSPSS استفاده شد. یافته ها: بین توانمندسازی و اقتصاد مقاومتی رابطه وجود دارد. همچنین بین ابعاد توانمندسازی (موثر بودن، احساس شایستگی،معنی داری، و حق انتخاب) و اقتصاد مقاومتی رابطه وجود دارد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد اگر مدیران نسبت به تقویت توانمندسازی اقدام نمایند، میتوانند ضمنتقویت سازمانهای خود، بستر مناسبی را در جهت ایجاد همنوایی مشترک ایجاد کنند که خود این عامل میتواند بر افزایش بهره وریو کارایی کارکنان تاثیر مثبت داشته باشد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی منابع انسانی ، اقتصاد مقاومتی ، موثر بودن ، احساس شایستگی ، معنی داری ، حق انتخاب