ارزیابی قابلیت توسعه اکوتوریسم با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی:حوضه آبخیز قشلاق)

بهره برداری بهینه از منابع طبیعی و ساماندهی کاربری اراضی براساس توان اکولوژیکی آنها، نقش مهمی در مدیریت محیط زیست و جلوگیری از تخریب آنها در راستای توسعه پایدار دارد. بنابراین بهره برداری از توان ها و قابلیت های گردشگری و اکوتوریسمی در هر منطقه، زمینه ای پویا و فعال برای توسعه آن منطقه فراهم می کند. از این رو، ارزیابی توان اکوتوریسمی و تحلیل قابلیت های مزبور، ضرورتی ویژه دارد . در این پژوهش، ارزیابی تناسب اراضی حوضه قشلاق در بخش مرکزی شهرستان ملایر با هدف شناسایی توان اکولوژیکی حوضه مذکور برای کاربری اکوتوریسم با شناسایی پارامترهای اکولوژیکی شیب، جهت شیب ، ارتفاع، عمق خاک، تیپ ژیومورفولوژی ،بافت خاک، زهکشی خاک و تیپ پوشش گیاهی،کاربری اراضی به روش تجزیه و تحلیل سیستمی (منطق بولین) و براساس مدل اکولوژیکی توریسم مخدوم انجام شده است. برای انجام این تحقیق، ابتدا منابع محیط زیستی منطقه شناسایی شد، سپس با تلفیق و رویهم گذاری لایه های اطلاعاتی در محیط GIS و براساس مدل اکولوژیکی کاربری تفرج گسترده و متمرکز مخدوم، مناطق مستعد برای انواع اکوتوریسم مشخص شد. نتایج نشان می دهد (10/29) هکتار از منطقه مناسب برای تفرج متمرکز طبقه 2 و (230/62) هکتار مناسب برای تفرج گسترده طبقه 2 تشخیص داده شده است.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، تفرج گسترده ، تفرج متمرکز ، منطق بولین