فعالیت فیزیکی در سالمندان با تجربه سقوط در یکسال گذشته

مقدمه: برخی مطالعات گزارش کرده اند، سالمندانی که تجربه سقوط طی یکسال گذشته را داشته اند، در مقایسه با سالمندانی که این تجربه را نداشته اند، دارای سطوح پایین تری از فعالیت های فیزیکی بوده اند. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین تجربه سقوط در یکسال گذشته و سطوح فعالیت فیزیکی در سالمندان انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر در چارچوب مطالعه کوهورت بررسی وضعیت سلامت سالمندان شهر امیرکلا می باشد که با حضور 1616 نفر از سالمندان 60 سال و بالاتر انجام شد. در این مطالعه ارتباط بین فعالیت فیزیکی در سالمندان به عنوان متغیر وابسته با متغیرهای سن، جنس، سطح تحصیلات، شاخص توده بدنی، قدرت عضلات پا، تعداد بیماری همراه و سابقه سقوط طی یکسال گذشته به عنوان متغیرهای مستقل با استفاده از مدل رگرسیونی مورد ارزیابی قرار گرفت. سن 60 سال و یا بالاتر، ساکن بودن در شهر امیرکلا در زمان مطالعه و تمایل به حضور در مطالعه ضوابط شرکت در مطالعه بوده اند. یافته ها: 883 نفر از سالمندان شرکت کننده در مطالعه (54/7%) مرد و 733 نفر (45/3%) زن بودند. میانگین سنی افراد 6/9 ± 68/2 سال بوده است. 17/8% افراد تجربه سقوط طی یک سال گذشته داشتند (0/14% مردان و 22/4% زنان)، (OR=1.7، CI95% : 1/36-2/28). در مدل رگرسیون چندگانه متغیرهای سن، جنس و تعداد بیماری، با نمره فعالیت فیزیکی ارتباط آماری معنی دار داشتند. نمره فعالیت فیزیکی در افراد با سابقه سقوط 63/5±105/2 و در افراد بدون سابقه سقوط 61/3±105/5 بود که از نظر آماری معنی دار نبود (P=0/94). نتیجه گیری: افزایش سن به همراه وجود بیماری های همراه، سبب کاهش میانگین نمره فعالیت فیزیکی در جمعیت سالمند مورد مطالعه شد اما سابقه سقوط ارتباطی با آن نداشت. فراهم سازی شرایط در کنار آموزش های لازم جهت انجام فعالیت های فیزیکی مناسب خصوصا در سالمندان دارای بیماری، پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

سقوط ، فعالیت فیزیکی ، سالمند