بررسی ارتباط نگرش ایمنی با عملکرد ایمنی و حوادث در میان کارکنان یک صنعت سیمان در سال 1396

مقدمه: درک ریسک و نگرش کارکنان نسبت به ایمنی یکی از لازمه های استقرار فرهنگ ایمنی و دستیابی به محیط کاری ایمن می باشد. در صورتی که بتوان نگرش کارکنان در امر ایمنی را بهبود و تکمیل نمود، در ارزیابی عملکرد ایمنی به توسعه ایمنی در میان کارکنان پی می بریم. لذا برای دستیابی به یک محیط با ایمنی کاری متناسب لازم است درک افراد از ایمنی مورد اندازه گیری قرار بگیرد. مطالعه فعلی با هدف بررسی رابطه نگرش و عملکرد ایمنی در میان کارکنان یک صنعت سیمان انجام گرفته است. روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی-مقطعی می باشد که در میان کارکنان یکی از صنایع سیمان جنوب کشور و در سال 1396 انجام گرفت. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه های نگرش ایمنی و عملکرد ایمنی جمع آوری گردید. و در نهایت تعداد 130 پرسشنامه تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمون های کروسکال والیس و من ویتنی و اسپیرمن انجام گرفت. یافته ها: در این پژوهش، پایایی با الفای کرونباخ برابر 0/696 بدست آمد که پایایی پرسشنامه ها در حد قابل قبول بود. روایی با استفاده از میانگین واریانس استخراج شده (AVE) 0/7 ارزیابی شد که مقدار آن بیشتر از 0.4 و در حد نسبتا قابل قبولی بود. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد میانگین نگرش ایمنی برابر 0/280±3/855 است. میان میزان نگرش ایمنی با سن (p=0.320) و میزان تحصیلات( p=0.369 ) و سابقه ی خدمت ( p=0.522 ) و تعداد حوادث ( p=0.478 ) و تعداد آموزش ( p=0.373 ) ارتباط معنا داری مشاهده نشد. از طرفی نگرش ایمنی با عملکرد ایمنی ارتباط مستقیم با ضریب 0/278 (p=0.001) و معناداری داراست. نتیجه گیری: با توجه به گزارش نتایج این مطالعه و مشاهده ارتباط معنادار در میان نگرش ایمنی و عملکرد ایمنی می توان بیان داشت با برنامه ریزی در راستای تصحیح دیدگاه های ایمنی گام مهمی در عملکرد ایمن افراد در کار برداشت.

کلیدواژه ها:

نگرش ایمنی ، عملکرد ایمنی ، حوادث ، صنعت سیمان