تاثیر توسعه استراتژیهای فردی و سازمانی تعادل کار و زندگی بر بهبود سرزندگی کارکنان

تعادل کار و زندگی موضوعی است که افراد و سازمانها بر آن متمرکز هستند، زیرا زمانیکه افراد از تعادل کار و زندگی بهره مند باشند، از سرزندگی بیشتری هم برخوردار خواهند بود و این به نوبه ی خود بر بهره وری و عملکرد سازمانی تاثیر میگذارد. بنابراین برآن شدیم که در این پژوهش فاکتورهای تعادل کار و زندگی مرتبط که به سرزندگی کارکنان کمک میکند را شناسایی کرده و همچنین اثرات تعاملی استراتژیهای تعادل کار و زندگی فردی و سیاستها و برنامه های تعادل کار و زندگی سازمانی که بهبود سرزندگی کارکنان را تسهیل میکند را یافته و درک کنیم. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی همبستگی میباشند. داده ها بهصورت پرسشنامه و از یک نمونه تصادفی شامل 97 نفر از کارکنان شرکت بیمه ایران در تهران جمعآوری گردید که حجم نمونه از طریق فرمول کوکران بهدست آمدهبود. داده های به دست آمده از طریق پرسشنامه با استفاده از نرم افزارهای excel و spss و با تکنیک حداقل مربعات جزیی در معادلات ساختاری (SEM) و تحلیل مسیر در نرمافزار Smart PLS برای تاثیر متغیرهای موجود بر روی کارکنان شرکت، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد استراتژیهای تعادل کار و زندگی فردی ارتباط معناداری با سرزندگی و توانایی کارکنان در دستیابی به تعادل کار و زندگی دارد. استراتژیهای تعادل کار و زندگی سازمانی هم ارتباط معنی داری با سرزندگی و توانایی کارکنان در دستیابی به تعادل کار و زندگی دارد و توانایی کارکنان در دستیابی به تعادل کار و زندگی با سرزندگی کارکنان رابطه مثبت و معنیداری دارد.

کلیدواژه ها:

سرزندگی کارکنان ، تعادل کار و زندگی کارکنان ، استراتژیهای تعادل کار و زندگی فردی ، استراتژی های تعادل کار و زندگی سازمانی