دگرگونی به الگوواره ی بومی همسو با قوانین طبیعت و هستی (ضرورت ها و کلیات گذار از تعرض و تغییر به سازگاری، تعادل و هماهنگی با طبیعت در حکمرانی و سیاستگذاری عمومی در سطوح هفتگانه )

تعریف مرز مشخص و واضحی میان انسان و طبیعت سهل و ممتنع است. از آن رو که همواره نسبتی میان ابعاد جهانی که برای آدمی ظهور یافته و پدیدار می گردد با درجات دانایی و توانایی وی برقرار بوده است. چندان که همواره می-توان برای نسبت شناخت انسان و جهان پدیدار شده در ظرف شناختی وی ظرفیت یا مرزی متغیر یافت. مرزی با طیفی گسترده از سازگاری تا تخریب که بر نسبت شناخت و توانایی او برای سازگاری و دخل و تصرف هماهنگ با طبیعت یا برآشفتن و دستکاری غیر قابل بازگشت آن استوار بوده است. از همین روی است که همیشه جایگاه آدمی بسته به همین مرز تعریف شده است.