مطالعه و بررسی روشهای مدیریت هیدروژن و دی اکسید کربن در پالایشگاه

یکی از مسایل مهم و حیاتی در تولید سوختهای پاک، مدیریت اثر قوانینی زیست محیطی جدید بر میزان مصرف هیدروژن در پالایشگاه می باشد. نیازهای بازار و قوانین زیست محیطی نیاز به هیدروژن در پالایشگاههای نفتی را افزایش می دهند، در حالیکه به موازات آن محدودیتهای بیشتری روی منابع هیدروژن از قبیل واحدهای تبدیل کاتالیستی ایجاد می کنند. همچنین قوانین محیط زیستی جدید که بر پایه پیمان کیوتو صادر شده اند سبب بروز محدودیتهایی در نشر گازهای گلخانه ای بخصوص CO2 گردیده است. براین اساسا در این تحقیق به بررسی پژوهش های انجام یافته در زمینه بهبود مدیریت هیدروژن و دی اکسید کربن در پالایشگاه ها پرداخته شده است در ابتدا به بیان واحدهای تولید و مصرف هیدروژن و منابع نشر CO2 پرداخته شده است در انتها مدل های ارائه شده در بهینه کردن شبکه هیدروژن و CO2 مورد بررسی قرار گرفته است هدف این مدل ها بازگشت سرمایه و کاهش نشر CO2 و مصرف هیدروژن می باشد.

کلیدواژه ها:

هیدروژن ، دی اکسید کربن ، مدیریت ، بهینه سازی