نقش اضطراب مدرسه و خودکارآمدی تحصیلی در پیش بینی خودراهبری یادگیری دانش آموزان

این مطالعه با هدف نقش اضطراب مدرسه و خوکارآمدی تحصیلی در پیش بینی خودراهبری یادگیری دانش آموزان به روش تحقیق توصیفی- همبستگی صورت گرفته است و کلیه دختران دوره ی متوسطه دوم شهرستان تنکابن جامعه آماری آن را تشکیل می دهند و حجم نمونه آن بر حسب جدول مورگان 360 نفر تعین شده است. از پرسشنامه های خود راهبری یادگیری فیشر و همکاران، خودکارآمدی تحصیلی مورگان و همکاران و اضطراب مدرسه فیلیپس جهت اندازه گیری متغیر های تحقیق استفاده شده است و آزمون رگرسیون چند متغیره به جهت تجزیه و تحلیل داده به کار رفته است. یافته ها حاکی از آن است که اضطراب مدرسه از توان پیش بینی خودراهبری در یادگیری برخوردار نیست و خودکارآمدی تحصیلی از توان پیش بینی خودراهبری در یادگیری برخوردار است، واکنش فیزیولوژیک به صورت مثبت و فقدان اعتماد به نفس به صورت منفی از توان پیش بینی خود مدیریتی برخوردارند، اضطراب امتحان و فقدان اعتماد به نفس به صورت منفی از توان پیش بینی رغبت در یادگیری برخوردارند، فقدان اعتماد به نفس به صورت منفی از توان پیش بینی خودکنترلی برخوردارند.کوشش و بافت به صورت منفی از توان خود مدیریتی و رغبت در یادگیری و خودکنترلی برخوردارند

کلیدواژه ها:

خودراهبری در یادگیری ، خودکارآمدی تحصیلی ، اضطراب مدرسه