ارزیابی توان تجدید حیات زیستگاههای جنگلی ناحیه رویشی هیرکانی (شمال ایران) در ارتباط با تغییرات ارتفاع از سطح دریا با رویکرد اکولوژی سیمای سرزمین (مطالعه موردی: بخش گرازبن، جنگل خیرود)

بررسی زادآوری طبیعی جنگل در ارتباط با ارتفاع از سطح دریا از آنجایی که بیشتر جنگل های ایران بر روی مناطق کوهستانی قرار گرفته اند، حایز اهمیت است. آنالیز تغییر و تحولات پوشش های جنگلی در رویشگاه های طبیعی براساس عوامل فیزیوگرافی می تواند به عنوان معیاری برای کنترل پایداری اکوسیستم های طبیعی باشد. بر این اساس مطالعه حاضر به منظور بررسی ارتباط بین لکه های زادآوری جنگل و ارتفاع از سطح دریا در بخش گرازبن از جنگل خیرود انجام شد و کلیه لکه های زادآوری موجود در این بخش (سه طبقه ارتفاعی1000-800، 1200-1000 و1400-1200) مکانیابی و در محیط GIS تبدیل به سطح شدند. در این مطالعه، از روش آنالیز سنجه های سیمای سرزمین برای تفسیر سنجه ها و از نرم افزار Fragstats برای کمی کردن سنجه ها استفاده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که در مجموع در کل سطح سیمای سرزمین بخش گرازبن تعداد 475 لکه زادآوری وجود دارد که به ترتیب بیشترین تعداد در طبقات ارتفاعی1400-1200، 1200-1000 و 1000-800 قرار دارند. با توجه به نتایج آماره های سنجه فاصله بین لکه ها، پراکنش لکه ها در طبقه ارتفاعی1000-800، یکنواخت، در طبقه ارتفاعی1200-1000، تصادفی و در طبقه ارتفاعی1400-1200، نیز یکنواخت مشاهده شد، همان طور که نتایج تحقیق نشان داد با افرایش ارتفاع از سطح دریا تعداد لکه ها در واحد سطح افزایش و در نتیجه فاصله بین لکه ها کاهش می یابد؛ به عبارت دیگر می توان گفت با افزایش ارتفاع از سطح دریا تراکم پایه های مادری مناسب برای زادآوری بیشتر است.

کلیدواژه ها:

لکه های تجدیدحیات ، ارتفاع از سطح دریا ، سنجه های سیمای سرزمین ، زیستگاه های جنگلی ، Fragstats