شبیه سازی و کاربرد نانو الماس ها به عنوان ماده پراکنده ساز نور در سلول های خورشیدی پروسکایت

افرایش راندمان در سلول های خورشیدی همیشه چالشی بزرگ برای محققان بوده است و روش های متعددی برای این منظور بکار برده شده است. در مقاله پیش رو راندمان بهبود یافته ای از سلول های خورشیدی پروسکایت که یکی از جدیدترین انواع سلول های نانو ساختار هستند با استفاده از خواص پراکندگی نور نانو الماس ها نشان داده می شود. با توجه به کار بردن انواع پراکنده کننده های نور در سلول های خورشیدی نسل سوم چالش پیش رو در این مقاله تعیین اثر لایه نانو الماس در پراکندگی نور برای حصول بهبود راندمان تبدیل توان در سلول های خورشیدی پروسکایت است. در این پژوهش با شبیه سازیدر برنامه لومریکال بر روی پنج نمونه مختلف با ساختارهای متفاوت اثر نانو الماس را در پراکنده کردن نور و تاثیر آن در بهبود بازده مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که چگالی جریان اتصال کوتاه و راندمان تبدیل توان با استفاده از نانو الماس به عنوان پراکنده ساز نور افزایش می یابد. بهترین کارایی با استفاده از لایه (300) . ND - TIO 1 - 1 با چگالی جریان 25 / 4 و راندمان تبدیل نور به الکتریسیته 18 . 43 ٪ حاصل میشود. این بهبود در راندمان بر روی سلول های خورشیدی پروسکایت با TiO2 خالص حاصل شده است. نتایج شبیه سازی تایید می کند که لایه نانو الماس می تواند به طور مستقل به عنوان یک لایه پراکنده ساز نور در سلولهای خورشیدی پروسکایت قاارد باشد.

کلیدواژه ها:

سلول خورشیدی پروسکایت ، نانو الماس ، پراکندگی نور