شاخص های مردم سالاری اسلامی با تاکید بر حکومت علوی

عدالت سپر نگهبان حکومت هاست.بشر همواره در پی مدینه فاضله و آرمان شهر حقیقی خود بوده است ،تاریخ حکومتهای گذشته پر است از تقابل مردمهای فرودست با فرادستیان و این جدال سبب شده است سیر تطور حکومتها دچار دست خوشیها واصلاح گری های زمان خود گردد، لذا از ایجاد اولین حکومت به شکل دموکراسی در آتن تا به امروز این تغییر خواهی در نظام های حکومتی نمود پیدا کرده است که الگوی برجسته آن به دموکراسی تعبیر می شود و به عنوان بارزترین دستاورد بشر تا آنجا تبلیغ و توصیف می شود که حتی متفکران سیاسی غرب آن را نقطه عطف و تکامل و جهان شمولی به عنوان آخرین دولت بشری معرفی گردیده است.مردم سالاری اسلامی به عنوان شیوه برآمده از تعالیم دینی ضمن انطباق کارکردهای مثبت دموکراسی با شریعت، یک شیوه مدیریتی حکومتی را بنیان نهاده است که برخلاف دموکراسی، با خدا محوری در پی تعالی بشر، فارغ از انسان محوری تک بعدی لیبرال دموکراسی غربی است. این شیوه با تاسی به دوران حکومت پیامبر(ص) در مدینه النبی و حکومت پنج ساله امام علی (ع)ضمن بهره گیری از اشتراکات موجود از جمله تساوی و برابری و حق انتخاب و نقش پررنگ مردم در حاکمیت، درچگونگی و روش اجرای آن طرحی نو درانداخته است تا با نگرشی عدالت ورز، قوام و شیرازه جامعه را انسجام بخشد. این پژوهش برآن است که مردم سالاری اسلامی را که اکنون یکی از بحث های روز جامعه سیاسی اجتماعی ماست بیشتر مورد کند و کاو قرار داده ودرستی مسیری را که با این اندیشه منتهی به سعادت و رستگاری بشر منتهی می گردد یادآوری کند.

کلیدواژه ها:

دموکراسی ، مردم سالاری ، حکومت