بررسی تغییرات شوری در طول خور تیاب در یک دوره جزر و مدی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 435

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EICONF04_074

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1397

چکیده مقاله:

شوری پارامتر موثر در اکوسیستم و محیط زیست آبزیان میباشد. در ساخت سازه های ساحلی یکی از عوامل تاثیرگذار شوری آب میباشد که با توجه به میزان آن باید آلیاژ و مصالح مناسب انتخاب گردد. در این پروژه اقدام به اندازهگیری شوری در خور تیاب واقع در شهرستان میناب گردید که با توجه به طول خور پنج ایستگاه انتخاب گردیدو در دو فصل سال به صورت رفت و برگشتی و ثابت این پارامتر اندازه گیری شد. اندازه گیری شوری به وسیله ی دستگاه CTD انجام پذیرفت. حداقل و حداکثر میزان شوری در فصل تابستان 38,24 و 42,13 اندازه گیری به ثبت رسید. در فصل پاییز این میزان به حداقل و حداکثر 31,58 و 32,83 تغییر یافت. با بررسی این ارقام و مطابقت آن با جدول جزر و مد منطقه نشان میدهد که در هنگام جزر شوری به دلیل کاهش حجم آب و به تناسب آن کاهش تبخیر، کمتر است ولی در زمان مد به علت افزایش حجم آب تبخیر افزایش یافته و محیط داخلی خور شورتر از محیط بیرونی(منطقه ی دریا) شده است، همچنین با بالا آمدن آب خور نمکهای شورزه زارهای اطراف خور حل شده و باعث شوری بیشتر محیط داخلی خور شده است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

مسعود رنجبری کلویی

کارشناس ارشد فیزیک دریا، دانشگاه هرمزگان

مهدی محمدمهدیزاده

استادیار علوم غیر زیستی و اقیانوسی/ دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان