تاثیر نوع تیمار و دمای انبار بر رفتار پس از برداشت لیموآب جهرم

به منظور بررسی اثر زمان برداشت، دمای انبار و تیمارهای مختلف پوترسین، سالیسیلیک اسید، اسانس های آویشن و میخک بر ویژگی های کیفی و کمی پس ازبرداشت لیموآب جهرم، این پژوهش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام شد. این پژوهش در سه سطح دمایی شامل دمای معمولی انبار4± 22، 1±4 و 1±8 درجه سلسیوس، و تیمارها شامل پوترسین در غلظت های 1، 2 و 3 میلی مول، سالیسیلیک اسید در غلظت های 200، 400 و 600 میلی گرم در لیتر، اسانس های آویشن و میخک هر کدام در غلظت های 150، 300 و 450 میلی گرم در لیتر و آب مقطر به عنوان شاهد بودند. میوه ها در دو نوبت شامل مرحله بلوغ( اوایل تغییر رنگ) و مرحله رسیدن( رنگ زرد) در چهار تکرار و هر تکرار شامل 10 عدد میوه برداشت شدند. براساس نتایج اثر زمان برداشت، دمای انبار و نوع تیمار، اثرهای متقابل زمان برداشت و دمای انبار، زمان برداشت و نوع تیمار، دمای انبار و نوع تیمار و بالاخره اثر متقابل زمان برداشت، دمای انبار و نوع تیمار بر خصوصیات مورد بررسی شامل درصد کاهش وزن میوه، درصد آب میوه، مقدار مواد جامد محلول، pH آب میوه، میزان اسیدیته کل قابل تیتراسیون، میزان ویتامین ث و درصد پوسیدگی در سطح یک درصد معنی دار بودند. در اثر متقابل زمان برداشت و دمای انبار بر میزان ویتامین ث معنی دار نبود. به طور کلی مرحله برداشت سبز بهترین هنگام برای برداشت، دمای 4 درجه سلسیوس به بالا جهت افزایش عمر پس از برداشت این میوه مفیدترین دما بوده و کارامدترین تیمار از بین تمامی تیمارها، پوترسین در غلظت های 2 و 3 میلی مول و در مورد دو صفت درصد گوشت میوه و میزان ویتامین ث ، اسانس میخک با غلظت 300 میلی گرم در لیتر و در مورد pH آب میوه اسانس آویشن با غلظت 300 میلی گرم در لیتر برای حفظ و نگهداری لیموآب جهرم می توان معرفی نمود.

کلیدواژه ها:

لیموآب جهرم ، پس از برداشت ، سالیسیلیک اسید ، پوترسین ، اسانس گیاهی ، دمای انبار ، زمان برداشت