مروری بر کاربردهای مالتودکسترین در صنایع دارویی

از آنجایی که در یک فرمولاسیون افزودنی، خواص بحرانی فرمولاسیون مانند ثبات و قابلیت زیستی را تحت تاثیر قرار می دهد، ضروری است جهت تطبیق پذیری به ارزیابی ایمن و بی خطر افزودنی پرداخته شود. مالتودکسترین یک پلی ساکارید است که ازنشاسته تولید شده توسط هیدرولیز آنزیمی جزیی تولید می شود. نشاسته (amylum) کربوهیدرات متشکل از تعداد زیادی از واحدهای گلوکز مرتبط با پیوند گلیکوزیدی است و با مقادیر زیاد در ذرت، سیب زمینی، گندم و غیره یافت میگردد. مالتودکسترین دارای معادل دکستروز کمتر از 20 می باشد که نشان دهنده زنجیره کربوهیدرات طولانی همراه با 3-2 گلوکز و 7-5 مالتوز می باشد و به صورت پودر خشک اسپری خشک هیگروسکوپ سفید است که کمی شیرین است و تقریبا بدون چربی است. این ماده به صورت محلول است و به راحتی قابل تجزیه در آب است و کمی محلول و تقریبا نامحلول در الکل است. بدن مالتودکسترین را به عنوان یک کربوهیدرات ساده هضم می کند و بنابراین می تواند به آسانی تبدیل به انرژی فوری شود. مالتودکسترین به عنوان رقیق کننده در قرص ها و مواد پوشش دهنده در میکروکپسولاسیون مواد مختلف حساس مانند ویتامین ها کاربرد دارد و کاربردهای دیگری نیز در صنعت داروسازی دارد که در این مقاله مروری به تعدادی از آنها پرداخته شده است. استفاده از مالتودکسترین به عنوان یک حامل پرونیوزم ها که جدیدترین سیستم های دارورسانی است، پایدار می کند مواد تشکیل دهنده دارو را توسط تشکیل پودر جریان پذیر و بی آب و افزودن مالتودکسترین به عنوان یک پلیمر محلول در آب با قابلیت تشکیل فیلم در فیلم های خوراکی که به سرعت در آب حل می گردد استفاده می شود. استفاده از مالتودکسترین جهت تسهیل فشرده سازی مستقیم داروهای فعالی که به سختی فشرده می شوند امکان پذیر است.