اثرعصاره بذرشلغم برمتابولیسم کربوهیدرات ومرفولوژی پانکراس در موش های صحرایی نر دیابتی نوع 1

مقدمه : امروزه استفاده از گیاهان رویکرد جدیدی در کنترل بیماری دیابت است. هدف از تحقیق اخیر بررسی اثر دوز هایمختلف عصاره الکلی بذر شلغم بر روی سطح گلوکز خون و تغییرات بافتی پانکراس در موش های صحرایی مبتلا به دیابت بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نردر محدوده وزنی 230-180 گرم که با تزریق استرپتوزیتوسین (60 میلی گرم بر کیلوگرم) دیابت نوع 1 القا شد و 4روز پس از تزریق در حالت ناشتا خونگیری به منظور تعیین سطح گلوکز سرم انجام گرفت وموشهایی که سطح گلوکز سرم آن ها mg/dl200 بود دیابتیک محسوب دیابتی شده و آنها رابه 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند . که عصاره الکلی بذر شلغم با دوزهای 100،200،300 ،گلایبن کلامیدبا دوز μg/kg 600 و 0.5 سی سی سرم فیزیولوژی (حلال عصاره) به مدت 6 روز به طور جداگانه با گاوا ژ خورانده شد وسطح سرم خون به روش اسپکتوفتومتراندازه گیری شد . ضمنا لوزالمعده حیوان خارج ودر فرمالین 10 % قرار گرفت وبرای مطالعات پاتو لووی مورد استفاده قرارگرفت. در این پژوهش نتایج حاصله به صورت فاکتوریل ودر قالب یک طرح کاملا تصادفی با استفاده از نرم افزار SPSS و در قالب ANOVA مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها : تجویز عصاره بذر شلغم در دوزهای 100 و 200 وهمچنین گلایبن کلامید به مدت 6 روز به طور معنی داری کاهش می دهد (p> 0.001) ولی دوز 300 چنین اثری ندارد. (p<0.99) بررسی بافت شناسی بر روی نمونه های بافتی پانکراس نشان داد که عصاره بذر شلغم بر روی میانگین قطر جزایر لانگر هانس (P=0.603) وتعداد جزایر مقاطع گرفته شده تاثیر ندارد (p=0.424). نتیجه: عصاره الکلی بذر شلغم (Brassica rapa) در دوز های 100 و 200 اثر هیپوگلیسمیک دارد. ولی با افزایش دوز قندخون کاهش نمی یابد. همچنین عصاره بذر شلغم بر روی تعداد واندازه جزایر تاثیر ندارد.

کلیدواژه ها:

دیابت ، بذر شلغم ، پانکراس ، استرپتوزیتوسین