مطالعه شیوع و تعیین الگوی غالب پدیده آلوایمونیزاسیون در بیماران تالاسمی ماژور واینترمدیت وابسته به تزریق خون در بیمارستان شفا اهواز

زمینه و هدف: بیماران مبتلا به تالاسمی به علت ماهیت بیماری نیازمند دریافت مداوم خون هستند. آلوآنتیبادی ها با پدیده همولیز تاخیری موجبافزایشنیاز به خون و تشدید عوارض تزریقات مکرر خون در این بیمارانمی شوند. این مطالعه با هدف تعیین شیوع آلوایمونیزاسیون در جمعیت مورد مطالعه و شناسایی الگوی غالبآلوآنتی بادی ها انجام گرفت.روش بررسی : این مطالعه ای مقطعی بروی 133 بیمار مبتلا به تالاسمی وابسته به تزریق خون دربیمارستان شفا اهواز انجام شد.تعیین نوع آلوایمونیزاسیون فرد به آنتی ژن های گلبول قرمز خون بااستفاده از کیت های جستجوی آنتی بادی استاندارد تولید سازمان انتقال خون به روش لوله ای انجام شد.از 133 بیمار مورد بررسی 66 مرد (49/1 درصد) و 67 زن (50/9 درصد) در محدوده سنی 2 تا 54 سال با میانگین سنی 7/6±17/63 سال بودند. از بین بیماران ، در 42 مورد (31/57 درصد) نتیجه غربالگری مثبت بود. از این تعداد 25 بیمار (59/52 درصد) با آلوانتی بادی ها و 17 بیمار (40/5 درصد) با اتوآنتی بادی بودند. الگوی غالب آلوایمونیزاسیون در این مطالعه از نوع آنتی بادی علیه زیر گروه های Rh؛ (55 درصد و گروه 33Kell درصد) بود. آلوایمونیزاسیون در این مطالعه با افزایش سن شروع تزریق خون ، برداشتن طحال و نوع تالاسمی ارتباط معنادار داشت. نتیجه گیری: شیوع بالای عارضه آلوایمونیزاسیون در جمعیت مورد بررسی، لزوم تعیین زیر گروه های فرعیخون بویژه گروه Rh و Kell در بیماران تالاسمی قبل از شروع به درمان با تزریق خون و تهیه خون های سازگار با زیر گروه های فرعی خون با هدف کاهش پاسخ های ایمنی تاخیری را نشان داد.

کلیدواژه ها:

آلوایمونیزاسیون ، تالاسمی ، پانل سل ، تزریق خون