تعیین رابطه بین مهارت های کارآفرینی و نوآوری های رادیکالی و افزایشی در صنایع کوچک و متوسط

کارآفرینان نقش و جایگاه خاصی در جریان پیشرفت و توسعه اقتصادی بسیاری از دولتها در کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه دارند. حضور کارآفرینان به عنوان یک راهبرد جدید در سازمانها برای حصول نوآوری و استفاده از فرصتها برای بهره مندی، رشد و بقای سازمان اهمیت خاصی دارد. صنایع کوچک و متوسط به کمک کارآفرینان و با بکارگیری نوآوریها و ایده های جدید، تلاشها را با توجه به نیازهای روز بازار به محصول و یا خدمات تبدیل کرده است. این تحقیق از نظر ماهیت از نوع تحقیقات کیفی، با توجه به هدف از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش گردآوری داده ها، جزو تحقیقات توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق را 80 صنایع کوچک و متوسط استان مرکزی تشکیل دادند که از این تعداد براساس فرمول کوکران تعداد 66 صنایع کوچک و متوسط به عنوان جامعه نمونه انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه های استاندارد ابتکار و نوآوری شغلی مارتین پاچمن با ضریب آلفای کرونباخ 0/881 و مهارتهای کارآفرینی اسمیت 0/896 استفاده گردیده است. براساس نتایج بدست آمده، رابطه معنیداری بین مهارتهای کارآفرینی و نوآوریهای رادیکالی و افزایشی در نمونه مورد بررسی مشاهده گردید همچنین به منظور رتبه بندی مولفه ها از آزمون ناپارامتریک فریدمن و همبستگی اسپیرمن استفاده شده است زیرا داده هایی که جمع آوری شده است از نوع کیفی (اسمی و رتبه ای) میباشد. نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهد که رتبه مهارتهای فرایندی و مدیریتی بالاتر از مهارتهای شخصی کارآفرینی و فنی میباشد و رتبه مهارتهای فنی و ارتباطی بیشتر از مهارتهای شخصی کارآفرینی است. مهارتهای کارآفرینی، محیط خارجی و محیط داخلی بر نوآوریهای رادیکالی و افزایشی موثر است.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، مهارت ، نوآوری های رادیکالی و افزایشی