سنگ های ادراری در حاملگی: چالش های تشخیصی و درمانی

زمینه و هدف : اگر چه سنگهای ادراری در حاملگی شایع نیست اما صرف نظر از عوارض مرتبط با خود حاملگی، درد کولیکی ناشی از سنگ انسدادی شایع ترین علت درد شکمی در دوران حاملگی است که می تواند برای مادر و جنین خطرساز باشد و نیاز به مداخله گروهی و کار تیمی دقیق دارد. شرایط خاص و فیزیولوژیک حاملگی مانع انجام روش های استاندارد تشخیصی و درمانی است و باید بسیار دقت کرد تا اشعه خطری برای جنین ایجاد نکند. مواد و روش ها: ما حدود 80 مقاله معتبر را که درباره توافق و اختلاف آرای راهکارهای تشخیصی و درمانی سنگ های ادراری بحث کرده بودند، تهیه و جمع بندی کردیم. یافته ها: سونوگرافی خط مقدم روش تشخیصی است که در صورتی که نتیجه بخش نباشد، باید روش های دیگری را مدنظر داشت. خوشبختانه بیشتر سنگهای علامت دار در حاملگی به درمان های محافظه کارانه پاسخ می دهند، اما در درمان های ناموفق می توان از روشهای مداخلهای موقت یا نهایی کمک گرفت. گرچه نفرستومی و یا تعبیه استنت دبل جی روش هایی استاندارد و کلاسیک در نظر گرفته شده اند، در شرایط خاص، انجام یورتروسکوپی و سنگ شکنی درون اندامی نیز روش مطمین و کم خطری خواهد بود. سنگ شکنی برون اندامی (ESWL) همچنان به سبب ممنوعیت مطلق و نفرولیتوتومی از راه پوست ( PCNL)، در شرایط عادی نیز توصیه نمی شود. نتیجه گیری: در مجموع، مدیریت درمان خانم حامله مبتلا به سنگ ادراری باید مدیریت تیمی شامل بیمار، متخصص زنان، ارولوژیست، رادیولوژیست و بیهوشی باشد. امید داریم همکاران عزیز با تجربیات خود و استفاده از راهنماهای بالینی و به ویژه در نظر گرفتن شرایط هر بیمار، ارزیابی و درمان مناسب و مطلوب را انجام دهند.

کلیدواژه ها:

سنگ های ادراری ، حاملگی ، تشخیص ، درمان