تاثیر پارامترهای مختلف نیترئژن دهی پلاسمایی به روش متداول و روش توری فعال بر روی رفتار خوردگی فولاد کم آلیاژ 30CrNiMo8

نیتروژن دهی پلاسمایی به روش توری فعال یک پدیده جدید در مهندسی سطح بوده که به تازگی توسعه یافته و ضمن بر طرف نمودن مشکلات نیتروژن دهی متداول پلاسمایی پیشرفتهای زیادی را در این زمینه ارایه نوده است در این مطالعه رفتار خوردگی فولاد کم آلیاژ30CrNiMo8 در مقابل عملیات نیتروژن دهی پلاسمایی به روشهای متداول و توری فعال در شراسط مختلفی نظیر دمای عملیات (550و580) پارامترهای مربوط به طراحی توری (با قطر سوراخها و نوع در پوش)در مخلوط گازی %25N2 +%75H2 _ %75N2 +%25H2 زمان 5و10 ساعت و فشار 500 پاسکال مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت ساختار و همچنین رفتار خوردگی این فولاد پس از عملیات نیتروژن دهی پلاسمایی با استفاده از میکروسکوپهای نوری و الکترونی پراش اشعه ایکس و آزمون خوردگی مورد ارزیابی قرار گرفت نتایج نشان داد که استفاده از نیتروژن دهی پلاسمایی با هر دو روش مورد نظر موجب بهبود مقاومت به خوردگی نمونه های فولاد کم آلیاژی مورد استفاده در این تحقیق شده است اما مقایسه مقاومت به خوردگی نمونه های نیتروژن دهی شده در هر دو عملیات تابع پارارمترهای مختلف نیتروژن دهی و نحوه تاثیر گذاری آنها روی چگونگی شکل گیری لایه ترکیبی و عیوب سطحی موجود درآن میباشد.