شناسایی و بررسی جایگاه دیدگاه های جدید طراحی شهری از ابتدای قرن حاضر براساس معیارهای مرز مفهوم سازی

همزمان با بلوغ پارادایم اجتماعی در سه دهه اخیر و رواج رویکرد مکان سازی، دیدگاه های جدیدی در طراحی شهری به تاسی از آن شکل گرفته اند، با این حال به نظر می رسد از اعتبار بالایی جهت استفاده در این حرفه، برخوردار نیستند. بنابراین، هدف اصلی پژوهش بررسی جایگاه این دیدگاه ها، براساس معیارهای مرز مفهومسازی است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و توسعه ای است و از لحاظ روش تحقیق، توصیفی_تحلیلی است. ماهیت داده ها، از نوع کیفی و چارچوب نظری با استفاده از روش کتابخانه ای بررسی شده است. بر این اساس، هفت دیدگاه جدید طراحی شهری براساس معیارهای مرز مفهوم سازی، به روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی )AHP(، با مشورت 8 نفر از اعضای محترم هیات علمی مورد ارزیابی قرار گرفت و مشخص شد که کدامیک، در حوزه طراحی شهری خودآگاه و ناخودآگاه و کدام غیر طراحی شهری است. ضرورت انجام پژوهش در این است که به محققان و پژوهشگران در این حوزه، در مورد اعتبار و جایگاه دیدگاه های مذکور، آگاهی میدهد که طرح هر دیدگاه جدیدی به منزله کاربردی بودن آن نبوده و ممکن است قابلیت ارجاع را نداشته باشد. پر واضح است که انتخاب و استفاده نادرست دیدگاه هایی که با وجود جدید بودن، در قلمروی طراحی شهری جایی ندارد، میتواند مانع از تحقق اصل طراحی شهری پایدار، گردد.

کلیدواژه ها:

مکان سازی ، دیدگاه های جدید طراحی شهری ، طراحی شهری خودآگاه و ناخودآگاه ، مرز مفهوم سازی طراحی شهری ، طراحی شهری پایدار