بررسی پویایی اهرم مالی و ساختار سرمایه بهینه در سیستم بانکی ایران

یکی از محل های تامین مالی بنگاه ها، بانک ها هستند که به عنوان واسطه گر وجوه در انتقال منابع از بخش مازاد و تخصیص آن به بخش مورد نیاز، عملیات گردش نقدینگی در اقتصاد را انجام می دهند. منابع قابل استقراض در سیستم بانکی از محل سپرده گیری و صاحبان سهام تامین می شود که بسته به سهم هر یک، ساختار منابع متنوعی را برای سیستم بانکی فراهم خواهد کرد. علاوه بر بحث ساختار سرمایه، تامین منابع برای بانک دارای هزینه است که اثر آن در صورت های مالی و از جمله شاخص های اهرمی سیستم بانکی قابل ردیابی و نظارت است. در این مقاله به این سوال پاسخ داده می شود که آیا پویایی اهرم مالی در میان بانک های ایرانی بهخصوص در زمینه وضعیت نقدینگی متفاوت است برای این منظور با استفاده از داده های 18 بانک ایرانی برای دوره 9 ساله از 1385 تا 1393 و با استفاده از نرم افزار STATA به بررسی موضوع پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که اهرممالی رابطه مثبت و معناداری با اندازه بانک، نقدینگی بانک، نسبت ارزش دفتری سرمایه به کل دارایی و رابطه منفی و معناداری با نسبت سپرده به تسهیلات دارد. همچنین رابطه مثبت و معنادار بین اهرم مالی بانک با اهرم هدف و اهرم واقعی در بانک اثبات شد، اما رابطه معناداری بین اهرم مالی و شاخص نقدینگی کل کشور مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

اهرم مالی ، اهرم پویا ، ساختار سرمایه بهینه ، نقدینگی