ارزیابی ژیومورفوسایت های منطقه ی دماوند با استفاده از مدل رینارد

ژیومورفوسایت ها ازجمله مفاهیم جدیدی هستند که بر مکانهای ویژه ی گردشگری تاکید دارند و از ارزشهای علمی، اکولوژیکی، فرهنگی، زیبایی و اقتصادی به صورت توام برخوردار میباشند. دماوند ازجمله مناطقی است که دارای جاذبه های گردشگری منحصربه فردی در سطح کشور است. ازآنجاکه یکی از گامهای اساسی توسعه ی منطقه ی دماوند، زیرساختهای گردشگری آن است؛ بنابراین در این نوشتار تلاش شده است با استفاده از روش رینارد توانمندیهای گردشگری 16 ژیومورفوسایت نمونه ی دماوند مورد ارزیابی قرار گیرد. در این راستا با بهره گیری از پیمایش میدانی، دو معیار اصلی شامل ارزش علمی و مکمل مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این روش، ارزش علمی متشکل از عیار حفاظتی، کمیابی، شاخص بودن و ارزشهای جغرافیای دیرینه و عیار مکمل شامل ارزشهای فرهنگی، تاریخی، مذهبی، زمین تاریخی و اقتصادی است. نتایج نشان داد از میان ژیومورفوسایتهای موردمطالعه آتشفشان دماوند با امتیاز 3/8 و 3/5 و چشمه اعلا با امتیاز 4 و 3/3 از مجموع حداکثر امتیاز نهایی برای هرکدام از عیارهای علمی و مکمل، در اغلب عیارسنجی ها، بالاترین امتیاز را در میان سایر ژیومورفوسایتها کسب نموده اند، کمترین امتیاز نیز مربوط به سایت معادن پوکه با امتیاز 1/8 و 2/3 که از مجموع امتیاز نهایی برای هرکدام از عیار عیارهای علمی و مکمل، در اغلب عیارسنجیها، پایینترین امتیاز را در میان سایر ژیومورفوسایت ها کسب نموده است. درنتیجه این موضوع زمینه ساز برنامه ریزی های دقیق تری از قابلیتهای ژیومورفوسایتهای این منطقه به منظور دستیابی به توسعه ی پایدار گردشگری را ارایه میدهد؛ زیرا اینگونه روشها با دیدگاه های جامع تمامی ابعاد گردشگری پایدار را متناسب با توانمندیهای آنها مورد ارزیابی قرار میدهد.

کلیدواژه ها:

ژیومورفوسایت ، مدل رینارد ، ارزش علمی و مکمل ، دماوند