تاثیر تواتر خودگویی آموزشی و انگیزشی بر اجرای مهارت پرتاب دارت

هدف پژوهش حاضر مطالعه اثر تواتر خود گویی آموزشی و انگیزشی بر اجرای مهارت پرتاب دارت بود. 38 دانشجوی پسر غیرورزشکار دانشگاه آزاد با میانگین سنی 22/3 به صورت داوطلبانه در پژوهش حاضر شرکت کردند. شرکت کنندگان بر اساس نمرات پیش آزمون در پرتاب دارت به دو گروه خود گویی آموزشی و انگیزشی با تواتر یک تکرار و سه تکرار قرار گرفتند. نتایجنشان داد خود گویی آموزشی و انگیزشی با یک تکرار به طور معناداری موجب بهبود عملکرد شرکت کنندگان شد، اما خودگویی آموزشی و انگیزشی با سه تکرار به طور معناداری باعث کاهش عملکرد حرکتی پرتاب دارت شد. نتایج موید این امر استکه تواتر خود گویی بر اجرای مهارت پرتاب دارت اثر منفی دارد که احتمالا به دلیل فلج ناشی از تحلیل و استفاده آشکار ازقوانین باشد.

کلیدواژه ها:

تواتر خود گویی ، خود گویی آموزشی ، خود گویی انگیزشی ، مهارت پرتاب دارت