تاثیر خستگی وی ژه فوتبال بر کنترل قامت پویای بازیکنان فوتبال دارای ناپایداری عملکردی مچ پا

هدف از این تحقیق، بررسی اثر خستگی ویژه فوتبال برکنترل قامت پویای بازیکنان دارایناپایداری عملکردی مچ پا است. آزمودنی های این تحقیق، 38 نفر از بازیکنان فوتبالباشگاهی شهر کرمان در رده سنی امید و بزرگسال بودندکه بر اساس نتایج پرسشنامه ویژهناپایداری مچ پا (CAIT) و تایید پزشک متخصص به دو گروه دارای بیثباتی عملکردی مچ پا (18 نفر) و گروه سالم ( 20 نفر) تقسیم شدند. برای مداخله خست گی ویژه فوتبال از تست بانگسبو و برای کمی سازی قابلیت کنترل قامت از سه جهت تست تعادلی ستاره استفاده شد. خستگی آزمودنی ها در هر 15 دقیقه با استفاده از مقیاس بورگ (RPE) مشخص شد. نتایجتحلیل واریانس نشان داد کنترل قامت پویای بازیکنان دارای ناپایداری مچ پا در انتهای نیمهاول پروتکل بنگسبو 9 درصد و در پایان پروتکل 14 درصد کاهش و در مقابل کنترل قامتبازیکنان سالم در پایان پروتکل 11 درصد کاهش یافته است. البته این میزان کاهش و نقصدرکنترل قامت در هر دو گروه در پایان پروتکل به لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشت (P> 0/05).نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد خستگی ایجاد شده در دقایق انتهایی هر نیمه ازبازی فوتبال می تواند با ایجاد نقص در کنترل قامت، بازیکنان دارای بی ثباتی عملکردی مچ پارا در معرض آسیب های مجدد و جدیتری از قبیل اسپرین مچ پا قرار دهد.

کلیدواژه ها:

کنترل قامت پویا ، ناپایداری عملکردی مچ پا ، خستگی و یژه فوتبال